Μια μέρα ρώτησα τον πατέρα Γαβριήλ:
«Πάτερ, εδώ λες μια προσευχή για την κυβέρνηση». Και αν, για παράδειγμα, δεν μου αρέσει ο πρόεδρος, η προσευχή μου αποδεικνύεται ανειλικρινής;!
Χαμογέλασε:
«Ποιος είναι ο πιο μικρός και ο πιο αγαπημένος στο σπίτι σου;»
Απάντησα:
«Ο γιος μου Νικολάι».
– Προσεύχεσαι για τον Νικολάι σου;
- Ναί.
- Και εκτός από τον Νικολάι, ποιος άλλος είναι ο αγαπημένος σου στο σπίτι;
- Γονείς.
– Προσεύχεσαι και για αυτούς;
- Ναί.
– Μάλλον οι γείτονές σας μένουν γύρω σας; Και τους ζητάμε από τον Θεό;
- Ναί.
– Υπάρχουν άνθρωποι στην πόλη, καλοί και κακοί; Πρέπει να ζητάμε οι κακοί να γίνουν καλοί;!
«Ναι», απαντώ.
- Λοιπόν, δεν ντρέπεσαι;! Προσεύχεστε για ολόκληρη τη χώρα, αλλά δεν θέλετε να προσευχηθείτε για έναν πρόεδρο;! Η ακόλουθη προσευχή θα είναι πάντα ειλικρινής: «Είθε ο Θεός να γεμίσει την καρδιά του με καλοσύνη και το κεφάλι του με σοφία». Προσευχηθείτε λοιπόν, και ο πρόεδρός σας θα είναι σοφός και ευγενικός. Εξάλλου, θέλεις πάντα η βασίλισσα Ταμάρα να είναι ηγεμόνας σου και ο Άγιος Νικόλαος να είναι ο ιερέας σου. Όχι, ότι πουλιά είμαστε, αυτό είναι το κλουβί μας! Προσευχήσου ειλικρινά στον Θεό και θα σου δώσει ό,τι καλύτερο!
Από τα απομνημονεύματα του Ζουράμπ Βαραζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου