Ἡ Μοναχή Πελαγία ἀναφέρει γιά τή
Γερόντισσα Θεοδούλη Κουνδούρου: «Κάποια φορά
ἄφησε τόν ἑαυτό της να ποθήση μία πολύ λεπτή
χαρά, ἕνα κλαδί ἄσπρης τριανταφυλλιᾶς ἀπ᾿ τήν
ἀγαπημένη της Κρήτη. Βρῆκαν τόν τρόπο οἱ ἀδελ-
φές καί τῆς τό ἔφεραν ἀπ᾿ τήν πατρίδα, μά ἐκείνη
δέν ἐπέτρεψε στόν ἑαυτό της νά χαρῆ τήν ὀμορφιά
του. Τό πῆραν τότε ἐκεῖνες καί τό φύτεψαν καί βλά-
στησε καί γέμισε κλαδιά κι ἀνθούς κατάλευκους. Κι
ἔκοψα ἕνα ἀνθισμένο κλαδί καί τό πῆγα στό κελλί
της. Δέν ἄφησε πάλι τούς ὀφθαλμούς της νά χαροῦν
τήν ὀμορφιά του, μόνο μοῦ ζήτησε νά τό ἀποθέσω
εὐλαβικά στα πόδια τοῦ Ἐσταυρωμένου. Οὔτε τήν
ἔσχατη καί πιό ἀθώα χαρά δέν εἶχε γιά τόν ἑαυτό
της»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου