Ἀναφέρει ὁ Roff Martin Smith: «Ἡ Queensland τῆς Αὐστραλίας εἶναι ἕνας τόπος πολύ φιλόξενος. Τό περασμένο βράδυ ἔφτασα σέ ἕνα ἀγρόκτημα, στο Yandaran, καί ρώτησα ἕνα ζευγάρι ηλικιωμένων, τό Φίλ καί τήν Ελβα Χάλπιν, ἄν θὰ μποροῦσα να στήσω τό ἀντίσκηνό μου στόν κῆπο τους. Μισή ώρα ἀργότερα καθόμουν στή βεράντα τους, ξυρισμένος καί φρεσκοπλυμένος, μέ ἕνα ποτήρι δροσερό χυμό στο χέρι, μέ ἕνα καθαρό κρεβάτι για να περάσω τή νύχτα. Ἐνῶ τρώγαμε το νόστιμο βραστό, ἡ Ελβα μοῦ εἶπε δύο λόγια για
τήν ἱστορία τῆς περιοχῆς. Τήν ἐποχή τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, τή δεκαετία τοῦ 1930, ὑπῆρχαν ἐδῶ πολλοί ἄστεγοι, πού περίμεναν για να σκαρφαλώσουν κρυφάστο τραίνο ὅταν ἐλάττωνε ταχύτητα σε κάποια στροφή.
Ἡ μητέρα μου ποτέ δέν ἔδιωχνε κανένα αν ερχοτὰν νὰ τῆς ζητήση λίγο φαΐ. Ὅποιοι περνοῦσαν ἀπό
τὸ σπίτι μας ἔβαζαν μιά πέτρα στην καγκελόπορτα
γιὰ νὰ εἰδοποιήσουν τοὺς ἄλλους ὅτι ἔχουμε φιλικές διαθέσεις
«Ξένος ἤμην».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου