«Εξαιτίας του πλήθους των ασθενειών μου στην καρδιά μου, οι παρηγορίες Σου ευφραίνουν την ψυχή μου» ( Ψαλμ. 93:19 ).
Αν δεν υπάρχει κατόρθωμα μετάνοιας («αρρώστια»), δεν υπάρχει παρηγοριά (τι ακριβώς υπάρχει να παρηγορηθεί;).
Αλλά αν δεν υπάρχει κατόρθωμα, δεν υπάρχει χριστιανισμός.
Δεν μπορείτε να αναζητήσετε παρηγοριά (αν και ταπεινά να την επιθυμείτε), αλλά πρέπει να «αναζητάτε» τον Χριστιανισμό, δηλ. μετάνοια και αγάπη, και τότε αναπόφευκτα θα λάβετε παρηγοριά που νιώθετε με όλη σας την καρδιά.
Ο Άγιος Ιγνάτιος (Μπριαντσάνινοφ) προσευχήθηκε για έναν από τους φίλους του: «Κύριε! Δώσε στον Λεωνίδη να νιώσει πνευματική παρηγοριά, ώστε η πίστη του να δημιουργηθεί με ζωντανή πίστη, πίστη από εγκάρδια γνώση, αλλά όχι μόνο άκουσμα» (Γράμματα).
Ο Αρχιμανδρίτης Gury έγραψε: « Η Εκκλησία είναι μια απτή κοινωνία με τον Θεό που έχει αρχίσει» («Βουδισμός και Χριστιανισμός »).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου