16 Ιανουαρίου.
«Μη λυπάστε όπως οι άλλοι που δεν έχουν ελπίδα» ( Α΄ Θεσσαλονικείς 4:13 )
Πώς μας παρηγορεί ο λόγος του Θεού; Πώς γιατρεύει τις ανοιχτές μας πληγές; Ω, όχι όπως τα ανθρώπινα λόγια! Δεν μας προσφέρει διασκέδαση, δεν μας αποσπά από τη θλίψη, δεν καλύπτει τις πληγές μας με λήθη. Όχι! Ο Σωτήρας δεν μας διατάζει να ξεχάσουμε τη θλίψη μας, επιτρέπει τα δάκρυά μας, ο ίδιος έκλαψε στον τάφο του Λαζάρου. Αλλά δεν μας διατάζει να στεναχωριόμαστε όπως εκείνοι που δεν έχουν ελπίδα. Και αυτή η ελπίδα είναι ο Παρηγορητής, που μας έστειλε από ψηλά, για να μας αποσπάσει από κάθε τι γήινο, να στρέψει το βλέμμα μας στον Κύριο, εκεί είναι οι θησαυροί μας, και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε παρηγοριά και χαρά.
Οι φίλοι μας που έχουν αναχωρήσει σε έναν καλύτερο κόσμο δεν θα επιστρέψουν πια σε εμάς, δεν θα βλέπουμε πια ένα αγαπημένο πρόσωπο στη γη, δεν θα ακούμε την αγαπημένη μας φωνή, αλλά όλα δεν τελειώνουν με τη γήινη ζωή. Ο θάνατος είναι μόνο μια μετάβαση στην πληρότητα της τέλειας ζωής - αυτή είναι η παρηγοριά μας, όλη μας η ελπίδα. Αν και δεν θα επιστρέψουν σε εμάς, θα πάμε σε αυτούς όταν μας καλέσει ο Κύριος. Ο δρόμος μας είναι μεγαλύτερος, το έργο μας δεν έχει τελειώσει ακόμα, δεν έχουμε κερδίσει ακόμη την ειρήνη, υπάρχει ακόμα κάτι που πρέπει να ολοκληρώσουμε για τον Κύριο. Το έργο μας πρέπει να ολοκληρωθεί εδώ στη γη. Τότε θα ξεκινήσει για μας μια αιώνια, χαρούμενη αργία στον παράδεισο.
Ας συμβιβαζόμαστε με αυτό το έργο, ας το φέρουμε εις πέρας ευσυνείδητα μέχρι τέλους, όσο κι αν μας κοστίσει σε δάκρυα και κόπους. Ας περάσουμε με υπομονή την κούρσα που έχει μπροστά μας και ας περιμένουμε υπομονετικά το κάλεσμα του Θεού στην αιώνια πατρίδα. Τι μακαριότητα θα είναι όταν, στην ακτινοβολία της αγάπης Του, θα είμαστε πάντα με τον Κύριο! ( Εβρ. 12:1 ). Αλήθεια, θρηνούντες αδελφοί, δεν βρίσκετε παρηγοριά σε αυτή τη ζωντανή ελπίδα; Τα δάκρυά σας σας τυφλώνουν πραγματικά σε αυτό το φωτεινό όραμα;
Ω, πήγαινε σε Αυτόν για να ζητήσεις παρηγοριά και ειρήνη! Εκείνος, γνωρίζοντας την αδυναμία σου, θα σε ηρεμήσει με το στοργικό Του βλέμμα. Η αγκαλιά του είναι ανοιχτή για σένα, σπεύσε να καταφύγεις σε αυτον από κάθε αμηχανία και αγωνία σου. Εμπιστευτείτε τον Θείο Παρηγορητή, Ο οποίος σας καλεί κοντά Του και είναι έτοιμος να ξεχυθεί πάνω σας, τον ανάξιο, τον αδύναμο, εκείνη την ειρήνη και τη χαρά, η πηγή της οποίας είναι ο Ίδιος.
Αποδέξου με ταπείνωση και αγάπη τον σταυρό που σου έστειλε και άντεξέ τον με υπομονή. Λίγο ακόμα, και θα έρθει μια μακάρια στιγμή που ο Σωτήρας θα μας καλέσει να ξεκουραστούμε - σε ένα μέρος όπου δεν θα υπάρχουν πια δάκρυα, αρρώστια, αναστεναγμοί.
Ο σκοπός των δοκιμών είναι να σώσουν τις ψυχές μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου