* * *
Τη δεκαετία του τριάντα υπηρέτησαν στη Σεβαστούπολη δύο αξιωματικοί, άριστοι ναύτες Π. και Τ., πολύ φιλικοί μεταξύ τους. Ο τελευταίος, ξεκινώντας για κάποια αποστολή, έρχεται στον σύντροφό του και του λέει:
- Άκου, θα πάω στη θάλασσα. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Δώσε μου τον λόγο σου να κάνω αυτό που σου ζητάω.
-Μπορείς να αμφιβάλλεις για μένα; – απαντά ο Π. – Πες μου τι θέλεις;
- Σε περίπτωση θανάτου μου, παντρευτείτε τη χήρα μου και γίνετε πατέρας του γιου μου.
- Έλεος, τι παραληρείτε; Η αποστολή σας είναι μικρή. Θα επιστρέψεις και είσαι μάστορας κολυμβητής.
- Δεν υπάρχει τίποτα για να μιλήσουμε - σε ζητώ, και πρέπει να μου δώσεις το λόγο σου.
- Ίσως, αν το χρειάζεστε για την ηρεμία σας.
Οι φίλοι χώρισαν. Πέρασαν αρκετοί μήνες. Ξαφνικά ο Π. βλέπει τον Τ. σε όνειρο, ο οποίος του λέει: «Πρέπει να εκπληρώσεις την υπόσχεσή σου και να παντρευτείς». Όταν ξύπνησε, θεώρησε ότι αυτό το όνειρο ήταν αποκύημα της φαντασίας του. Εν τω μεταξύ, δεν ακούστηκε τίποτα για την αποστολή. Σύντομα είδε ξανά τον φίλο του σε ένα όνειρο, ο οποίος του θύμισε ξανά τον γάμο και στη συνέχεια ελήφθη η είδηση στο Ναυαρχείο ότι ο φίλος του είχε πνιγεί (Pogodin, «Απλή ομιλία για περίπλοκα πράγματα»).
* * *
Ο μακαριστός Αυγουστίνος διηγείται τα εξής: Κατά την παραμονή του στο Μιλάνο, ένας νέος καταδιώκονταν συνεχώς από τον δανειστή του. Το χρέος που του ζήτησε ήταν στην πραγματικότητα το χρέος του πατέρα του, ο οποίος ήταν ήδη νεκρός εκείνη την εποχή, και είχε πληρωθεί από τον ίδιο όσο ζούσε, αλλά ο γιος δεν είχε γραπτό έγγραφο σχετικά. Ο πατέρας εμφανίστηκε στον γιο του και του έδειξε το μέρος όπου βρισκόταν η απόδειξη, εξαιτίας του οποίου είχε υποστεί τόση αγωνία (Από το έργο του Calmet).
**
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου