Ό κανόνας της ζωής μου είναι τούτος —να αλλάζω τον τόπο διαμονής μου μόνο όταν με διώχνουν οι συνθήκες, και να μην επιχειρώ τίποτα από μόνος μου στη ζωή, αλλά να σκάβω βαθιά στον τόπο, όπου μέ οδήγησε ό Κύριος να ζήσω...
Πόσο αξιολύπητοι είμαστε έτσι όπως εφησυχάζουμε με την παρούσα ζωή!
Το εύθραστο νησάκι της «κανονικής» μας ύπαρξης θα καταφαγωθεί ίσαμε την τελευταία σπιθαμή χώμα στον μεταθανάτιο κόσμο.
Να μερικές συμβουλές στους συγγενείς αποβιώσαντος: Απαγκιστρώστε τα αισθήματα σας και τον πόνο σας από την σωματική όψη, δηλαδή το κορμί, πού θα πάει στη γη, μη βασανίζετε τον εαυτό σας με αναμνήσεις γήινων αισθημάτων και γήινων χαρών, πού συνδέονται με τον αποβιώσαντα, αλλά δρασκελίστε μαζί του και περάστε, έστω και νοερά, στον άλλο κόσμο, και παρηγορηθήτε με την αγάπη των οικείων και με τις κοινές προσευχές, δώστε ανάπαυση στα νεύρα σας και στο σώμα σας.
***
Ή διαφορά μεταξύ του Ιώβ και των φίλων του είναι τούτη: Ό Ιώβ είναι ό τίμιος, ό δίκαιος χαρακτήρας, πού αναζήτα τα «έργα», και όχι λόγια, ενώ εκείνοι είναι οι άνθρωποι των θρησκευτικών, στερεότυπων φράσεων και των παραδοσιακών τύπων. Ό Ιώβ κραυγάζει για το «ψέμα», για το ακατανόητο των βασάνων, για την ευτυχία των αμαρτωλών, για τον πόνο των αθώων —και όχι μονάχα για τον δικό του· κι οι φίλοι του ,του απαντούν με γενικές, ψεύτικες κουβέντες· γι' αυτούς όλα είναι σαφή· έβαλαν με τάξη λόγια και σκέψεις και νομίζουν ότι μ' αυτό όρισαν και του κόσμου την αρμονία.
Ανθρώπους αυτού του τύπου συναντά κανείς παντού, ακόμα και μεταξύ των κληρικών και των ανθρώπων της επιστήμης.
ΠΡΕΣΒ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΛΤΣΙΑΝΙΝΩΦ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου