Στις Πατρικές αγκάλες
1. Μένοντας από μικρός ορφανός στον κόσμο,
σαν ένα «παιδί του μηδενός»
έθεσα την ελπίδα μου στον Κύριο
ζητώντας πάντοτε το έλεός Του.
2. Ή γιαγιά μου, Θεός συγχωρέστην,
μου έσπειρε στην ψυχή ενωρίς
τα μυστήρια της πίστεως
κι ό καρπός των με κρατάει στην ζωή.
3. Η σεβαστή μου αγία γερόντισσα,
όλα όσα έχω τα χρωστάω σε σένα,
διότι με οδήγησες στην γνώσι
του Ουράνιου Πατέρα.
4. Όταν ό πατέρας μου (κατά τον ψαλμό)
και ή μητέρα μου μ' εγκατέλειψαν,
τότε ό Κύριος τ' ουρανού
με δέχθηκε στην αγκαλιά του ελέους Του.
5. Οπότε, ψυχή μου ταπεινή
φτερούγιζε πάντοτε,
με θερμή προσευχή
και αγάπη προς τον Θεό.
6. Βλέποντας με τον νου στην καρδιά
να ζητάς την μυστική πηγή
από την οποία ή ζωή ποτίζεται
με το σωτήριο δώρο.
7. Ακολούθησε τον δρόμο της σωτηρίας
ζώντας στην ειρήνη μόνος
και κάθε ανθρώπινη φροντίδα σου
από σήμερα εναπόθεσε την σ' ΑΥΤΟΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου