Η ΜΟΝΑΧΗ ΠΕΛΑΓΙΑ ΤΡΟΥΜΟΥΛΙΑΡΗ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ. ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΨΥΧΗ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΘΕΙΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ." «Χθες το βράδυ, καθώς προσευχόμουν είδα Αγγέλους ολοφώτεινους να κατεβαίνουν στο πατρικό σου σπίτι στην Κω. Παρέλαβαν την ψυχή της μητέρας σου και ψάλλοντας ανέβαιναν στον Ουρανό."

Το καλοκαίρι του 1974 οι αδελφές έκτιζαν το ησυχαστήριο της Άγιας Μακρίνας στο Καμπί της Κάλυμνου. Ό τόπος ήταν κατσάβραχα και ή μεταφορά εκεί προσώπων και υλικών γινόταν μόνο μέσω θαλάσσης και στην συνέχεια από το λιμάνι με το γαϊδούρι ως το ησυχαστήριο. Είχε μεγάλο καημό να το επισκεφτεί. Ή Ηγουμένη της το υποσχέθηκε άλλα το ανέβαλλαν διαρκώς εξαιτίας του φόρτου εργασίας και επειδή περπατούσε με το «Πί», θα έπρεπε να την πάρουν αγκαζέ, αφού δεν θα μπορούσαν να την ανεβάσουν στο ζώο.

 Επίσης τότε ήταν και ή εποχή μέ τα γεγονότα στην Κύπρο (Ιούλιος 1974) και καθώς το ησυχαστήριο βρισκόταν απέναντι από την Τουρκία σκέπτονταν οι αδελφές και τον κίνδυνο για την ανέγερση τού Ησυχαστηρίου. Οι αδελφές δεν φοβούνταν, άλλα προσεύχονταν με θέρμη να τους δείξει ό Θεός το θέλημά Του . Κάποιο πρωινό που πήγαν στο κελλάκι της την βρήκαν πολύ χαρούμενη και γελαστή να τούς λέγει: «’Έ (= δεν) μέ πήετε (= πήγατε) στην Αγία Μακρινό: και πήα (= πήγα) μοναχή μου. Είδα μιά καλογριά και την ρώτησα, ποιά ήταν. Εκείνη μου απήντησε ότι ήταν απ’ τά απέναντι μέρη και μου έκτισαν οι αδελφές αυτό το σπίτι μου και πηγαινοέρχομαι και τις φυλάω!». Αυτήν την απάντηση περίμεναν οι αδελφές. για να συνεχίσουν χωρίς έγνοιες και περισπασμούς το κτίσιμο τού ησυχαστηρίου! Μέ απλότητα συνέχισε την διήγησή της περιγράφονται τον τόπο και τά κτίσματα μέ κάθε λεπτομέρεια. ’Έτσι οι αδελφές ευχαρίστησαν

για άλλη μια φορά τον Θεό και την Άγια Μακρίναπου ευλογούσε από ψηλά τά έργα τους.

Κάποια φορά που αρρώστησε ζήτησε από τις αδελφές να την κατεβάσουν στο σπίτι της ανιψιάς της. Καθώς ήταν στο κρεβάτι έκανε  συνεχώς κομβοσχοίνι. Της παρουσιαζόταν ό πειρασμός πίσω

Από το ψυγείο και πότε θορυβούσε, πότε της τραβούσε το κομβοσχοίνι

.. πότε της φώναζε για να την μπερδέψει: «Άσε έναν κόμπο έναν κόμπο». Μα εκείνη αντιστεκόταν λέγοντας δυνατά ~ την ευχή και τον επιτιμούσε με το κομβοσχοίνι της.

Η αδελφή Ευσεβία, ή αγιογράφος της Μονής, κατάγεται από την Κω. Όταν επρόκειτο να κοιμηθεί ή μητέρα της, την κάλεσε ή αδελφή Πελαγία και της είπε: «Χθες το βράδυ, καθώς προσευχόμουν είδα   Αγγέλους ολοφώτεινους να κατεβαίνουν στο πατρικό σου σπίτι  στην Κω. Παρέλαβαν την ψυχή της μητέρας σου και ψάλλοντας  ανέβαιναν στον Ουρανό. Μην ανησυχείς και μην λυπάσαι για αυτήν, διότι βρίσκεται κοντά στον Δεσπότη Χριστό και θα ευχετα για εμάς. Χαίρε και άγάλλου διότι έσώθη'.». Το πρώτο τηλέφωνο πού δέχθηκε το πρωί ή Μονή ήταν από την Κω με

Την αναγγελία της κοιμήσεως της ευσεβούς και πολύτεκνης κυρά- Χριστοφιλινας.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ 2015. ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ Π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ