Το 1905, κατά τη διάρκεια του Ιαπωνικού Πολέμου, εργάστηκα στο ιατρείο. Εργαζόταν επίσης μια νεαρή νοσοκόμα, συγγενής ενός στρατηγού, επίσης πολύ ομορφιά. Ερωτεύτηκε τόσο βαθιά τον θείο μου που του είπε:
- Ivan Alekseevich, αν δεν με παντρευτείς, θα αυτοκτονήσω. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.
«Δεν έχω πρόθεση να παντρευτώ», απάντησε.
- Λοιπόν, όταν της τό είπε του απάντησε ότι δεν θα με βρεις ζωντανή. Ακούγοντας για την πιθανότητα μιας τόσο τραγικής έκβασης, ο θείος μου έγραψε μια επιστολή στη μητέρα του, τη γιαγιά μου. Εδώ είναι το περιεχόμενό της: Μαμά, μία από τις νοσοκόμες που εργάζονταν μαζί μου στο νοσοκομείο με αγάπησε τόσο πολύ που μου είπε: αν δεν την παντρευτώ, θα αυτοκτονήσει. Και δεν θέλω να παντρευτώ καθόλου . Συμβουλέψτε με πώς να βγούμε από αυτήν την κατάσταση. " Η μητέρα του απάντησε στον γιο της: «Λυπηθείτε, την Βάνια, παντρευτείτε την». Ο γάμος έλαβε χώρα. Αλλά τότε υπήρχε μια επιδημία στο μέτωπο. Ο Ιβάν Αλεξέιβιτς τοποθετήθηκε στο ιατρείο, όπου οι ασθενείς με τύφο είχαν μεγάλα προβλήματα. Μετά από λίγο, μολύνθηκε και πέθανε. Όταν αυτό το μήνυμα του θανάτου ήρθε στη νεαρή γυναίκα που τον αγαπούσε παθιασμένα, αν και ήτανπιστή, δεν έχει ακόμη βαθιά προσευχή και δεν γνώριζε την Πρόνοια του Θεού, έπεσε σε απόγνωση και απογοήτευση.
Κάποτε κάθισε στο δωμάτιο και ξαφνικά είδε: τόν αγαπημένο της Βάνια να μπαίνει στο δωμάτιο. Αυτή, με χαρά ξεχνώντας ότι ήταν νεκρός, πήδηξε από χαρά.
Την Κοιτάζει, πήγε στο τραπέζι, πήρε ένα μολύβι, αλλά δεν το κρατάει όπως κάνουμε, αλλά κάθετα, γράφει. Την επόμενη στιγμή - εξαφανίστηκε.
Η σύζυγός άρπαξε το κομμάτι χαρτί με τα γραπτά ... - Η αγαπητή του γραφή, το είχε το είδε. Ω Θεέ, ευχαριστώ.
Αυτός έγραψε: «Ο θάνατος είναι μια αναγέννηση στη ζωή, σε εκείνη τη ζωή όπου δεν υπάρχει θάνατος».
Μέχρι τώρα, αυτό το σημείωμα, που είναι γραμμένο από τον άντρα της, ο οποίος εμφανίστηκε μετά το θάνατο, διατηρείται ως ιερό. Η πίστη της έγινε ισχυρότερη και βαθύτερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου