Η σκέψη μου πηγαίνει φέτος σε όλους εκείνους που αφήσαν μια κενή καρέκλα.
Όλους εκείνους που πέρυσι, τέτοια ημέρα, εύχονταν «και του χρόνου», αλλά ηταν η τελευταία φορά. Και δεν το ήξεραν. Όπως κανείς μας δεν το γνωρίζει.
Όλα αυτά και όλοι εκείνοι που έφυγαν, δεν ήταν λίγοι σε κάθε επίπεδο, ας μας διδάξουν την αξία της ζωής, της συγχώρησης, του παραμερισμού κάθε ασήμαντου πράγματος που στέκεται εμπόδιο στη σχέση με το Θεό και τον αδελφό. Όπως και να΄ χει, το μερτικό του χρόνου μας είναι λίγο αν το καλοσκεφτείς. Ας μη το σπαταλάμε ανούσια και με διάφορες μικρότητες που μας ευτελίζουν. Ας ζήσουμε εν ομονοία με τον Χριστό και την εικόνα του, τον αδελφό.
Ευλογημένο το νέο έτος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου