Έχουμε ένα 4χρονο κορίτσι στην Εκκλησία που έρχεται πάντα στη Λειτουργία με τη μητέρα της. Είναι πολύ προσεκτική, σοβαρή, πάντα μοιράζεται.
Η μικρή είναι τόσο ακριβή, που ήθελε να εξομολογηθεί, στα 4 της. Η χαρά της είναι η Εκκλησία.
Την Κυριακή έρχεται να κοινωνήσει. Έχει σπασμένο χείλος, έχει αιμορραγήσει, τώρα έχει μια μεγάλη ουλή.
Τη ρωτάω: τι έπαθες;
Τραυμάτισα τον εαυτό μου από το καπάκι του μπουκαλιού νερού.
Οι eco-psychopop κρετίνες κόλλησαν το καπάκι και δεν μπορείς να πιεις όπως ο κόσμος. Όλοι το σπάνε. Υπάρχουν όμως μερικές πολύ αιχμηρές πλαστικές ακίδες που βλάπτουν τα χείλη. Οι ανόητοι πιστεύουν ότι έτσι θα περιορίσουν τη ρύπανση. Απομίμηση.
Ήξερα ότι τα δυνητικά επικίνδυνα, κομμένα, αμβλέα παιχνίδια απορρίφθηκαν.
Είναι ήδη δύσκολο για ένα μικρό παιδί να σηκώσει το μπουκάλι στο στόμα του, αλλά να κοπεί στο καπάκι...
Θα πρέπει να μηνυθούν από εκατομμύρια ανθρώπους με τεράστιες ζημιές. Σύλλογοι γονέων, γιατί κοιμαστε ;Αύριο θα μας βάλουν χειροβομβίδα στο στόμα για το καλό του πλανήτη.
Α, και κάτι ακόμα: ολοκληρωτικό μποϊκοτάζ των μπουκαλιών που πονάνε.
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου