«Όταν ο Ιησούς την είδε (τη Μαρία, την αδελφή του Λαζάρου) να κλαίει, και τους Ιουδαίους που ήρθαν μαζί της να κλαίνε, λυπήθηκε και ο ίδιος στο πνεύμα του». (Ιωάννης 11:33) Ο Κύριος που μας αγαπά, βλέποντας τη λύπη μας, θλίβεται ΜΑΖΙ μας και έχει τη δύναμη να αναστήσει τους νεκρούς. Εδώ, σε αυτό το απόσπασμα, βλέπουμε τη σάρκα να ανασταίνεται, δείχνοντας ήδη σημάδια φθοράς. Αυτό το πρωτοφανές θέαμα, ακόμη και όταν επαναλήφθηκε στους Φαρισαίους και τους αρχιερείς, τους βύθισε σε φόβο και σύγχυση. «Τι θα κάνουμε;» Οι ζηλωτές αγανάκτησαν, βλέποντας πολλούς Ιουδαίους να πίστεψαν μετά από αυτό το θαύμα. «Αν Τον αφήσουμε έτσι, τότε όλοι θα πιστέψουν σε Αυτόν…»
Και πώς βλέπουμε αυτό το θαύμα;
Ίσως το διαβάζουμε αδιάφορα, νομίζοντας ότι δεν μπορεί να μας αφορά προσωπικά; Στην πραγματικότητα είναι ένα θαύμα, αλλά στο πνεύμα είναι ένα μάθημα, μια οδηγία, ένας τύπος - ένας αλγόριθμος για δράση! Πολλοί από εμάς πεθαίνουν πνευματικά χωρίς να έχουν την ευκαιρία να συναντήσουν τον Ιησού στην ασθένειά τους. Πολλοί από τους συγγενείς μας δεν ανταποκρίνονται στο αναμενόμενο και εγκαταλείπουν την προσπάθεια. Κυριολεκτικά αφήνοντας τον εαυτό μου να με τυλίξει χειροπόδαρα, από το κρύο της ανυπαρξίας, με μια πέτρα τυλιγμένη απ' έξω. Δεν περιμέναμε αρκετά για να θεραπεύσει ο Ιησούς και να μας αφήσει να περάσουμε τη δοκιμασία μας. Κάποιοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν για να ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΝ σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού. Αλλά ο Χριστός χρειάζεται να καλείται από αδελφές που ενδιαφέρονται για τον αδελφό τους!
Ναι, μερικές φορές ο Κύριος δεν βιάζεται να τρέξει και να θεραπεύσει κατόπιν αιτήματός μας, μας βλέπει ΚΟΙΜΩΜΕΝΟΥΣ. (Ιωάννης 11:11) Επιτρέπει στη σάρκα μας να πεθάνει, αυτό που ονομάζουμε ζωή, αλλά που δεν είναι ζωή, προκειμένου να αφυπνίσει το πνεύμα μας. Το καταλαβαίνουμε αυτό μόνο όταν έρχεται και μας βγάζει από τον τάφο, δίνοντάς μας ΝΕΑ ζωή.
Η ανάσταση του Λαζάρου, όπως και η ανάσταση του κοιμισμένου, νεκρού πνεύματός μας, είναι η ίδια μαρτυρία της ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, που ενεργεί σε όλους όσους αγαπά.
Από την ημέρα της ανάστασης του Λαζάρου, οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι προσπαθούν να σκοτώσουν τη Ζωντανή Αλήθεια, νομίζοντας ότι θα βάλουν τέλος στην ύπαρξή της. Με αυτόν τον τρόπο, αντίθετα, το καθιστούν ΑΘΑΝΑΤΟ. Θέλουν επίσης να σκοτώσουν τον Λάζαρο... Οι ανίσχυρες προσπάθειες των αθεράπευτων τυφλών, που θέλουν να σκοτώσουν τους αναστημένους, αποκαλύπτουν την παθολογία από την οποία η ανθρωπότητα πρέπει να απαλλαγεί. Όπως ακριβώς είναι αδύνατο να σκοτώσουμε την ίδια τη Ζωή του Κυρίου, έτσι και ό,τι ζωντανεύει μέσα Του γίνεται άφθαρτο!
ΖΩΗ σε όλους εν Χριστώ Ιησού!
Λένα Βάιολετ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου