Ἡ ἀγάπη ἦταν ὁ νόμος
ποὺ κυβερνοῦσε τὴν «ἀδελφότητα»
τῶν πρώτων χριστιανῶν.
Ἀδελφότητα ὀνόμαζαν
τὴν ἀρχαία χριστιανικὴ κοινωνία
(Κλήμης ὁ Ρώμης, Α΄ πρὸς Κορινθίους 2).
Κάθε χριστιανὸς αἰσθανόταν
ἱερὴ ὑποχρέωση νὰ βοηθήσει
τοὺς ἀδελφοὺς σὲ ὁποιανδήποτε
ἀνάγκη τους.
Ὁ Ἐπίσκοπος ρωτοῦσε
ὅποιον ἐρχόταν νὰ βαπτιστεῖ
«ἐὰν τίμησε τὶς χῆρες,
ἐὰν ἐπισκέφθηκε ἀσθενεῖς,
ἐὰν ἔκανε τὸ καλὸ πρὸς ὅλους»
(Ἀποστολικὴ Παράδοση Ἱππολύτου).
Ἦταν ἀπαραίτητη προϋπόθεση
γιὰ νὰ γίνει Χριστιανός.
Ἡ ἀγάπη ἦταν στοιχεῖο
ἀπαραίτητο τῆς ζωῆς
τῶν πρώτων Χριστιανῶν
συνδυασμένο καὶ μὲ ἄλλα
θρησκευτικὰ καθήκοντα.
Ἀλέξανδρου Χριστοδούλου
Oἱ «ἀγάπες» καὶ ὁ σκοπός τους
στὴν ἀρχαία Ἐκκλησία (ἀπόσπασμα)
Ἀφιέρωμα "Βρώση καὶ πόση",
τεῦχος 376, Μάρτιος 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου