ΚΟΡΙΝΑ Η ΝΟΣΟΚΟΜΑ.

ΤΟ ΜΑΝΑΛΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Όλοι οι άνθρωποι για την Κορίνα είχανε μόνον ένα όνομα: «ό χρυσός» και «ή χρυσή». Με αυτήν την τρυφερή προσφώνηση και την ευσπλαχνική έκφραση ό ορεσίβιος ξυλοκόπος και βοσκός είσήρχετο στο ιατρείο θηρίο και έξήρχετο απριλιάτικο αρνάκι. 

Με τον καλό τρόπο και τους χαμηλούς τόνους ήταν πάντα ό κούκος πού έφερνε την άνοιξη στις πληγωμένες ψυχές. Με τον ήμερο τρόπο της και τα γουστόζικα ανέκδοτα της ησύχαζε τον αγριεμένο, παρηγορούσε τον παραπονεμένο, γινόταν ό πνευματικός τού χωριού, ό κυματοθραύστης στις φουρτούνες της οικογένειας. Οι άνθρωποι, μακριά από τον κόσμο, από τούς ανθρώπους, παρηγοριά ήθελαν, κάπου ν' ακουμπήσουν τις τυραγνίες τους. 

Και αυτή ήταν ή Κορίνα, «ή γιάτρισσα» όπως την έλεγαν. Και δεν χρειαζόταν πολύς κόπος να την βρεις. Δυο δρόμους ήξερε: τού ιατρείου και της εκκλησίας. Ό πόνος είναι ό δρόμος πού οδηγεί στον Θεό. Μακάριος είναι ό νοσηλευτής κα θεραπευτής πού βοηθά αυτήν την ώρα το πλανώμενο πρόβατο.

Ή Κορίνα δεν ήξερε μήτε να ψάλλη μήτε να διαβάζη τα γράμματα τη Εκκλησίας. Άλλ' ήξερε πολύ καλά να τα ακούει και να τα παρακολουθεί Δεν έλειπε από καμιά ακολουθία. Ήταν, όπως την χαρακτήριζε κάποιος το μανάλι της εκκλησίας, πού δεν ψάλλει, δεν διαβάζει, αλλά φέγγει με την παρουσία του. Στην ιερά μονή του Προυσού πού διακονούσαμε ήταν μόνιμη μυροφόρα στις μεγάλες γιορτές. Ερχόταν από την ορεινή Δομνίστα φορτωμένη δώρα, σαν να ερχόταν από τις μεγάλες αγορές του κόσμου, για να συνεορτάσουμε. Ή εξομολόγηση της ήταν πάντα καθαρή και διαυγής, όπως ήταν και ή ψυχή της. Αγνή κόρη, ακατηγόρητη.

Αυτή ή ψηλή δενδρολιβανιά δεν άφηνε σε κανέναν υπόνοιες αμαρτίας. Πορεύθηκε σαν Άγγελος μέσα στο δύσκολο διακόνημα της νοσοκόμας. Άπ' όπου πέρασε άφησε την μαρτυρία του άνθρωπου του Θεού. Ποτέ δεν ήρθε σε ρήξη με κανένα, γιατί ποτέ δεν χρησιμοποίησε το δικαίωμα.

Στην διαθήκη της θυμήθηκε τούς αδελφούς της μονής Δοχειαρίου κι άφησε δέκα χιλιάδες δραχμές για τα μνημόσυνα της.

Άς είναι αιώνια ή μνήμη της στην θύμηση του Θεού. Μάς δίδαξε την αυτοθυσία και την ταπεινή αξιοπρέπεια. Τα παράπονα της ήταν όμορφα. Καμάρωνα να τα ακούω. Την ευχαριστώ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ- ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ. ΙΕΡΟΝ ΔΟΧΕΙΑΡΙΤΙΚΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ.

ΑΓΙΩΝ ΌΡΟΣ 2012