ΣΤΑΜΑΤΑ
ΘΑΛΑΣΣΑ.
Είναι
γνωστές από το Ευαγγέλιο οι προστακτικές φράσεις τού Χριστού προς τη Θάλασσα:
«Φιμώθητι»,
«Πεφίμωσον» ή το πιο απλό «Σιώπα».
Μού
κάνει εντύπωση δέ με ποιό τρόπο μιλάει ό Χριστός προς τη θάλασσα. Σαν να είναι
κανένα μωρό:
-Σταμάτα
επιτέλους. Μή κάνεις φασαρία!
Λοιπόν,
μού έλεγε ό Πάπα-Στέφανος κάποτε το έξης:
Γύριζα
στην καλύβα μου από έξω. Φορτωμένος πράγματα καί αποσκευές.
Ήμουνα Θεσσαλονίκη.
Ήταν χειμώνας καί ό καιρός χάλασε πολύ άσχημα. Ξεκινήσαμε από Δάφνη με τήν ψυχή
στο στόμα, αλλά όσο προχωρούσαμε προς τά μέσα τόσο χειροτέρευε ή θάλασσα. Μέχρι
Γρηγορίου κατέβηκαν οι περισσότεροι επιβάτες. Ό καπετάνιος δεν ήθελε να το
«ρισκάρει». Ή βάρκα μικρή έτοιμη να φουντάρει. Τέτοιες ήταν τότε οι βάρκες στη
γραμμή.
Έκαμνα προσευχή να μή σταματήσει στην Αγία Άννα αλλά να πάει μέχρι τά
Καρούλια.
Μ’
άκουσε ό Θεός καί συνέχισε ό Καπετάνιος με βαριά καρδιά. Ήμουν φορτωμένος
πράγματα. Ή Αγία ’Άννα δεν με βόλευε.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΓΙΑΣ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ. ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΣΤΕΦΑΝΟ. ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου