ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)"«Μόλις τον είδα μπροστά μου, ξαφνικά αισθάνθηκα στην καρδιά μου τέτοιο μίσος, πού ήμουν έτοιμη να τον κομματιάσω".

Το καλοκαίρι τού 1965, όσοι έρχονταν στο στάρετς Ιωσήφ πρόσεξαν πώς τον βοηθούσε μια ταπεινή και φιλόπονη κοπέλα. Την ώρα τού αγιασμού ή Νάντιεζντα - αυτό ήταν το όνομά της - επέμενε να βοηθάει το στάρετς, να φέρνει το νερό ν’ ανάβει τά κεριά και το λιβάνι. 



Μια φορά, έπειτα από κάποια ακολουθία, διηγήθηκε την ιστορία της. Ή Νάντιεζντα είχε έρθει στην Ίαλόβιτσα από το Μαγκαντάν, όπου εργαζόταν ως νοσοκόμα. Στα είκοσι της χρόνια κάποιος νεαρός τη ζήτησε σε γάμο κι εκείνη αρνήθηκε. Φαίνεται πώς ή μητέρα του νεαρού από αντίδραση της έκανε μάγια για να μην ξαναπαντρευτεί. Στην εργασία της ήταν υποχρεωμένοι να υπομένουν την «ασθένεια» της, πού εμφανιζόταν περιοδικά.

 Κάποιος μίλησε στον αδελφό της, πού ήταν απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής, για το στάρετς Ιωσήφ και του έδωσε τη διεύθυνσή του. Ό αδελφός της την έφερε στο στάρετς. «Μόλις τον είδα μπροστά μου, ξαφνικά αισθάνθηκα στην καρδιά μου τέτοιο μίσος, πού ήμουν έτοιμη να τον κομματιάσω". 


Εκείνος όμως σήκωσε το χέρι του για να με ευλογήσει και μια ανεξήγητη εσωτερική δύναμη με έκανε να σκύψω το κεφάλι μου μέχρι το έδαφος. ’Έπεσα κάτω και από εκεί και πέρα δε θυμάμαι τίποτα. Ξέρω μόνο πώς όταν ξύπνησα, αισθάνθηκα θεραπευμένη: ή ψυχή μου ήταν ανάλαφρη και αισθανόμουν μεγάλη χαρά. Ό αδελφός μου έφυγε επειδή έπρεπε να εμφανιστεί στο νοσοκομείο, όπου μόλις τον είχαν προσλάβει. Εγώ έμεινα κοντά στο στάρετς για δύο εβδομάδες. Σε λίγες μέρες θα επιστρέψω στο σπίτι μου».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΟΣΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΝΙΣΠΟΛΙΑΤΗ. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ. ΑΘΗΝΑ 2015