Στο κελί της μεγάλωσε με πολλή στέρηση μα και
περισσή μητρική αγάπη δύο ορφανά κοριτσάκια, την Ελένη (την μετέπειτα Ηγούμενη Ευπραξία
Βασιλικού) και την αδελφούλα της Μαριγώ, πού ήταν ανιψιές της, παιδιά της αδελφής
της Ειρήνης Π. Βασιλικού.
Κάποτε τά δύο κοριτσάκια αρρώστησαν από τύφο, επιδημία
με εκατοντάδες θύματα την εποχή εκείνη. Ή μακαρία Γερόντισσα περιποιόταν
στοργικά τά νήπια, όμως οι άστοχοι χειρισμοί τού γιατρού της Μονής Κοσμά
Άφεντούλη, πού απέτρεψε την οικογένεια τους από το να επισκέπτονται τά παιδάκια,
απέλπισε την Γερόντισσα.
Εκείνη γονατιστή στο 'Ιερό προσευχόταν με θέρμη στον
Χριστό να μην πεθάνουν τά κοριτσάκια, όταν άκουσε φωνή ανδρική από τον ουρανό να
της λέγει: «Έχε θάρρος εις τον Θεόν και νεκρούς ανασταίνει!». Αμέσως έτρεξε στο
κελί της όπου διαπίστωσε ότι ό πυρετός των παιδιών είχε πέσει. Σιγά-σιγά τα παιδάκια
ανέλαβαν μέχρι πού αποκαταστάθηκε ή υγεία τους...
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου