Το περιστατικό: Κοντά στις δύο, ένας
γερός γδούπος τάραξε την ησυχία της νύχτας. Σε λίγο πολλά νερά δυνάμωναν τον
ήχο. και μέσα σε αυτά, μία φωνή να φωνάζει: Γέροντααα, χάνομαι. Φεύγω. Άγιε
Πρόδρομε. Παναγία μου.
Ένας βράχος, βαρύτερος από πέντε
τόννους ξεκόπηκε από το βουνό, ανάμεσα νέο καμπαναριό και νότια πτέρυγα, έριξε
την σκεπή, γκρέμισε το ταβάνι, έριξε το δάπεδο, και σφήνωσε στα πόδια του π.
Αιμιλιανού, ο οποίος, χαμαικοιτών, βρέθηκε από το κελλί του στο πάτωμα της
αποθήκης, σχεδόν δύο μέτρα ύψος.
Συγχρόνως ο αγωγός ύδρευσης έσπασε και επί δύο
τουλάχιστο ώρες τον "πότιζε" στα ρουθούνια δηλαδή τον έπνιγε.Αυτό τί
ήταν;
Τους καλέσαμε, και έσπευσαν ο
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας Κύριος κ.Παντελεήμων, οι Πυροσβέστες μας,
αστυνομικοί και το ΕΚΑΒ.
Οι συντονισμένες ενέργειες των
πυροσβεστών μας έφεραν, μέσα σε δυόμιση περίπου ώρες, το επιθυμητόν αποτέλεσμα.
Έκτοτε ο πατήρ Αιμιλιανός αναρρώνει
και προσπαθεί να κοιμηθεί στην φιλόξενη κλίνη του Νοσοκομείου Βέροιας, με τις
ανύστακτες φροντίδες των αγαπητών συνεργατών και φίλων του, των νοσηλευτών και
των γιατρών, τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά.
Η κουβέρτα του μοναχού τυλίχθηκε στα
πόδια του, δίπλα στον βράχο. Αν δεν μαζευόταν εκεί, θα τα τσάκιζε.
Μπορεί ο δάιμονας να επιβουλεύεται
την ζωή των φίλων του Θεού, αλλά και ο Μέγας Πρόδρομος με τα πελώρια φτερά του
μας σκεπάζει.
Χίλια ευχαριστώ σε όλους, ορατούς και
αοράτους φίλους του μοναστηριού μας και φίλους μας.
Δοξα τῷ Τρισαγίῳ Θεῷ.
Μία μόνο σκέψη.
Το Μοναστήρι είναι κλειστό. Ο Χρόνος
είναι πολύς και προσπαθούμε να αναλογισθούμε τα συμβάντα. Φρίκη και τρέλλα.
Γιά φαντάσου. Σε χτυπάει το
"τηλέφωνο" του λουτρού στο πρόσωπο ένα δευτερόλεπτο και δεν το
αντέχεις. Φαντάσου λοιπόν να σε χτυπάει κρύο νερό γιά δυό ώρες, από σωλήνα δέκα
εκατοστά διάμετρο. Και σε ποιό σημείο; Ρουθούνια και στόμα.
Αφού δεν κατάφερα να σε σκοτώσω, θα
σε σκάσω, λέει ο αρχέκακος.
Μία ανάσα, λίγο νερό στο στόμα, να
χάσεις τις αισθήσεις, να ζαλιστείς και να σε πάρει ο ύπνος. Κύριε, ελέησον.
Άλλον κυνηγάει και άλλον παιδεύει.
Αλλά ζη Κύριος ο Θεός ημών.
Τα φτερά του Προδρόμου είναι πολύ
μεγάλα.
Και το φρικτότερο. Κάτω από το δάπεδο
σε εκείνο το σημείο ανοίγει ένα βάραθρο. Αν ο βράχος έσπαζε και το δάπεδο;;;;
Γιά όποιον ξέρει και μπορεί να κάνει
υπολογισμούς: 2,30Χ1,20Χ1,00 στο περίπου μέτρα βρεγμένη συμπαγής πουρόπετρα...
Μας ρώτησε ένα κανάλι την ηλικία του
παιδιού μας, και είπαμε 1985, δηλαδή το έτος γεννήσεως. Και τώρα λένε συνέχεια:
ιερομόναχος 85 ετών... Κύριε, ελέησον...
Από αύρι αρχίζει η ανασύνταξη. Κάθε
βοήθεια δεκτή. Ξεμπαζώματα, υδραυλικά, τεχνικά, ηλεκτρολογικά, καθαριότητες.
Και στις 23 Νοεμβρίου η πανήγυρις του
Αγίου μας Κλήμη. Να βιαστούμε να προφτάσουμε.
Και το αγαπημένο μας παιδί, ο πατήρ
Αιμιλιανός, μας, αναρρώνει, ξεκουράζεται και προσεύχεται ήσυχος, γλυκύς και
ταπεινός, όπως πάντα. και Σας ευχαριστεί και σας ευχαριστούμε όλους σας γιά την
αγάπη και την συμπαράστασή σας.
Ευχαριστούμε, αδελφοί μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου