Τί βαρετό να νοιάζεσαι συνέχεια
για το τί θα πούνε οι άλλοι .
Τί σπατάλη ενέργειας .
Τί κούραση .
Τι άρρωστη και νοσηρή κατάσταση .
Όχι μόνο γι’ αυτόν που σε σχολιάζει μα και για σένα που όλο νοιάζεσαι .
Θα πούνε .
Ε, ας πούν .
Τί θα πάθω , τί θα πάθεις ;
Οι πενήντα λένε πως είσαι μία χαρά .
Οι δέκα λένε "άγιος" .
Οι εκατό , πως είσαι αμαρτωλός και επικίνδυνος .
Οι δύο , αστέρι σκέτο .
Άλλοι δύο τρείς πως είσαι άχρηστος .
Tί ισχύει απ’ όλα αυτά ;
Ποιός έχει δίκιο ;
Για ποιόν απ’ όλους θα νοιαστείς ;
Τίνος η γνώμη θα σε κάνει να χαλαστείς
Ποιός είν’ αυτός που θα σε κρίνει στην τελική ;
Λόγια · λόγια · λόγια .
Κρίσεις .
Κατακρίσεις .
Κουτσομπολιά .
Δεν κουράστηκες ακόμα ;
Είσαι αυτός που είσαι .
Ούτε αν πούνε πως είσαι άγιος θα είσαι εξαιτίας αυτής της δήλωσης .
Ούτε αν πούνε ό, τι είσαι άχρηστος θα είσαι άχρηστος επειδή αυτοί το είπαν .
Είσαι αυτός που είσαι .
Είμαι αυτός που είμαι .
Το ξέρει ο Θεός απόλυτα το βάθος της ψυχής μου .
Ξέρω κι εγώ αρκετά το τί συμβαίνει εντός μου .
Οι άλλοι συνήθως καθρεφτίζουν το εγώ τους στη μορφή μου .
Και κρίνουν εξ ιδίων .
Αφάνταστα κουραστική αυτή η ιστορία .
Άσε τον κόσμο να λέει .
Με μία αξιοπρεπή αδιαφορία .
Και μετά ... ξεκούραση .
Ειρήνη .
Θάλασσα πλατιά κι ακύμαντη .
Έτσι γίνεται η ψυχή σου μετά την άγια τούτη αδιαφορία ....
Πατήρ Θεόκτιστος Δικταπανίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου