«Πιστέψτε με, όταν κατέφυγα στον Θεό και Σωτήρα μου δεν συνάντησα τίποτα λυπηρό, δυσχερές ή ανυπόφορο. Ή μόνη μεγάλη και αφόρητη θλίψη πού είχα ήταν ότι δεν μπορούσα να βρω τρόπο να πεθάνω, αντάξιο της αγάπης τού Χριστού!».

 Πόσο μεγάλοι είναι οι Χριστιανοί πού τρέφουν αγάπη, μεγάλη για τον Χριστό! ’Ώ, πόσο στ’ αλήθεια μεγάλοι ήταν εκείνοι οι χριστιανοί, εκείνοι οι θεοφόροι πατέρες και μάρτυρες. Γιά πολλούς στην εποχή μας, το πνευματικό αυτό μέτρο είναι αδιανόητο. Ιδού τί είπε ένας άπ’ τούς μεγάλους αυτούς, ό όσιος Συμεών ό Νέος Θεολόγος, ενώπιον όλων των μοναχών της μονής του.

Μιλώντας ό όσιος από προσωπική εμπειρία για το πώς εκπληρώθηκαν στην περίπτωσή του τα λόγια τού Κυρίου: ό γάρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου έλαφρόν έστιν (Ματθ. 11,30), είπε τα εξής: «Πιστέψτε με, όταν κατέφυγα στον Θεό και Σωτήρα μου δεν συνάντησα τίποτα λυπηρό, δυσχερές ή ανυπόφορο. Ή μόνη μεγάλη και αφόρητη θλίψη πού είχα ήταν ότι δεν μπορούσα να βρω τρόπο να πεθάνω, αντάξιο της αγάπης τού Χριστού!». 

Ψυχές όπως τού όσιου Συμεών δεν είναι σαν πύρινες φλόγες κλεισμένες μέσα σε χωμάτινα σκεύη; Οι πύρινες φλόγες είναι πάντοτε κατακόρυφες, προσανατολισμένες στον ουρανό, ευθυτενείς. Αρκεί να αφαιρεθεί το κάλυμμα και ή φλόγα εκτινάσσεται προς τα πάνω!


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΑΡΤΙΟΣ