Ο ψαράς μετέφερε ένα άτομο σε μια
βάρκα.
Ο επιβάτης ρώτησε τον ψαρά:
- Ταχύτερα, η αργά
για δουλειά!
Και τότε είδε ότι σε ένα από τα κουπιά
που έγραφε "προσεύχομαι", και
από την άλλη - "εργασία".
"Γιατί ;" Ρώτησε.
«Για μνήμη», απάντησε ο ψαράς.
"Για να μην ξεχνάμε ότι πρέπει να προσευχόμαστε και να δουλεύουμε".
- Λοιπόν, για να εργαστείς, φυσικά, ο
καθένας το χρειάζεται, αλλά για να
προσευχηθεί, - ο άνθρωπος κυμάτιζε το χέρι του, - δεν είναι απαραίτητο. Κανείς
δεν χρειάζεται αυτό, γιατί χάνει χρόνο προσευχόμενος.
- Δεν είναι απαραίτητο; - ζήτησε από
τον ψαρά και έβγαλε από το νερό ένα κουπί με την επιγραφή
"προσεύχομαι", και άρχισε να κωπηλατεί με ένα κουπί. Το σκάφος
περιστρέφεται στη θέση του.
Βλέπεις, τι δουλειά χωρίς προσευχή.
Σε ένα μέρος περιστρέφουμε και δεν προχωρούμε. Ως εκ τούτου, είναι σαφές: για
να περάσετε με επιτυχία τον θορυβώδη κόσμο της ζωής, είναι απαραίτητο να
κρατάτε σταθερά στο χέρι δύο κουπιά: να προσεύχεσθε και να εργάζεσθε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου