Μόνο
και μόνο η κραυγή Ηλί, Ηλί μας αποδεικνύει ότι ο Εσταυρωμένος δεν έπαιζε
θέατρο, ότι δεν προσπάθησε να μας παραμυθιάσει με υποκριτικά γλυκόλογα (άλλωστε
πάντα συνήθιζε να συμπεριφέρεται στους ανθρώπους ωσάν σε ελεύθερες και ώριμες
υπάρξεις, ικανές να ακούσουν και δυσάρεστες αλήθειες).
Σε αντίθεση με τον Βούδα
και τον Λάο-Τσε, ο Χριστός δεν προσφέρει αφορισμούς και παχιά λόγια, αλλά το
Σώμα και το Αίμα Του, το Μαρτύριό Του και την Απελπισία Του. Πόνος χωρίς
απελπισία είναι σαν φαγητό χωρίς αλάτι, σαν γάμος χωρίς όργανα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου