Πήγα επίσκεψη σε γνωστό μου ζευγάρι και επάνω στη συζήτηση μου ανέφερε η σύζυγος του φίλου μου το θέμα, γιατί συνεχεία ασχολούμαστε με τους άλλους,(ήταν ένας υπαινιγμός για τον άνδρα της και το κατάλαβα αργότερα). Τους λέω, οι αγ.πατερες λένε όταν δεν ασχολούμαστε με τον εαυτό μας αναγκαστικά ασχολούμαστε με τους άλλους. Όταν βλέπουμε τον εαυτό μας, τα λάθη μας, τους τρόπους μας και μέσα στην οικογένεια, τότε έχουμε στην ψυχή μας ειρήνη, χαιρόμαστε αυτά που έχουμε, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τον κήπο μας, το μπαλκόνι μας, το παλιό αυτοκίνητο μας, τον γείτονα μας που λένε οι προγονοί μας( το γείτονα τον παντρεύεσαι είτε είναι κάλος ή κακός), και δεν έχουμε την εμμονή να αποκτήσουμε και άλλα που έχουν οι άλλοι για να είμαστε πλέον ευτυχισμένοι.
Όταν μάθουμε να ασχολούμαστε με τον εαυτό μας η ζωή μας απλοποιείτε, ειρηνεύουμε, γαληνεύουμε, όλοι και όλα γύρω μας είναι όπως πρέπει να είναι και δεν χρειάζονται την δική μας επέμβαση για να τα διορθώσουμε (ούτε και η γυναίκα του φίλου μου πρέπει να συνεχίσει την διόρθωση του άνδρα της μετά την συζήτηση μας αν είναι πραγματικά ευτυχισμένη με αυτά που έχει). Λένε οι πνευματικοί, να τα δικαιολογούμε όλα μέσα μας για να μην διαθέτουμε χρόνο σε αυτά που μας ενοχλούν και γίνεται το κεφάλι μας καζάνι από τους λογισμούς κατακρίσεως ή ότι μας έρχονται πολλές αναποδιές. π.χ.ενας γνωστός μου κάποτε του χάλασε το αυτοκίνητο για ένα μήνα και δεν έβρισκαν την βλάβη οι τεχνικοί, και έλεγε μέσα του, δόξα το Θεό, μπορεί να τρακάριζα ή να έκανα ζημία σε κάποιον άνθρωπο ή κάποιο άλλο κακό να πάθαινα γιαυτο ο Θεός δεν μας αφήνει να βρούμε την βλάβη, και έτσι παρέμενε ειρηνικός χωρίς να τσατίζεται με τους τεχνικούς και γύρω του να δημιουργεί άσχημο κλήμα. Αδελφοί συγχωρέσετε με και σας παρακαλώ να με δικαιολογήσετε μέσα σας για την πολυλογία μου, σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου