Δύο εκλεκτοί ιερείς του Υψίστου πλαισιώνουν τον Άγιο Γεράσιμο.

Δύο εκλεκτοί ιερείς του Υψίστου πλαισιώνουν τον Άγιο Γεράσιμο.
Ο π. Ιερόθεος και ο π. Χρυσόστομος λάμπρυναν την Εκκλησία της Κεφαλονιάς. 
Έζησαν και οι δύο κάτι ξεχωριστό με κοινά στοιχεία.
Ο π. Ιερόθεος από το ιερό του Αγίου Νικολάου μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο χωρίς σφυγμό, χωρίς να κτυπά πια η καρδιά του.
Η κ. Πολυξένη Πολλάτου θυμάται: "Μπήκα μαζί του στο ασθενοφόρο και όταν φθάσαμε στο νοσοκομείο κάλεσαν τον καρδιολόγο  γιατρό τον κ. Μοσχονά. Δεν άργησε να έρθει. Όπως τον εξέτασε μας είπε: “ Η καρδιά του τελείωσε”. Μετά από λίγο όμως ο θείος μου επανήλθε. Ο γιατρός φωνάζει: 
“Έγινε νεκρανάσταση, έγινε θαύμα! Και αυτό να γραφτεί στο αρχείο. Δεν έχει προηγούμενο”.
Αλλά σημαντικότερο είναι ό,τι είπε ο π. Ιερόθεος. Ήταν πολύ χαρούμενος και μου λέει:
“Ω κυρά μου, Πολυξένη μου, τι είδα! Είδα την Πλατυτέρα μέσα στο Ιερό με μεγάλα μάτια να με κοιτάζει, να μου γελάει και να μου λέει: 'Μην φοβάσαι, δεν έχεις τίποτα!'  Πολυξένη μου, αν πεθάνω, μην με κλάψετε. Είμαι έτοιμος. Μη με αλλάξετε,  έτσι όπως είμαι ντυμένος να με θάψετε”...

Ο π. Χρυσόστομος μας διηγήθηκε την ιστορία του νεαρού Παναγή που αρρώστησε πολύ σοβαρά. Ας τον ακούσουμε:

Ήταν ένας νέος 18 χρονών, ο Παναγής και αρρώστησε πολύ σοβαρά. Είχε πάθει εχινόκοκκο και η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο. Ο γιατρός στο νοσοκομείο Αργοστολίου, ο Μαρκέτος, σήκωσε τα χέρια ψηλά και είπε στη νοσοκόμα να βάλει στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι του Παναγή μιαν εικόνα της Παναγίας και μιαν ακοίμητη κανδήλα και να ενημερώσει τους γονείς του νέου για την επιδείνωση της κατάστασής του. 
Η μάνα του Παναγή ξεκίνησε από τη Σάμη να έλθει στο Αργοστόλι, ενώ ο πατέρας του μαζί με τον ιερέα και κάποιους φίλους πήγαν σε ένα ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου και έκαναν αγρυπνία και δέηση υπέρ αναρρώσεως του Παναγή. Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, στο νοσοκομείο ο νέος βλέπει ένα συγκλονιστικό όραμα: Ν ιώθει να βρίσκεται μισοθαμένος, το χώμα πήγαινε να τον σκεπάσει και τότε βλέπει τον Άγιο Νικόλα να έρχεται κοντά του, να του προτείνει το χέρι, να τον πιάνει, να τον τραβάει και να τον σηκώνει λέγοντας: 
Έλα, εσύ είσαι δικός μας. Δεν ήλθε ακόμη η ώρα για να φύγεις”. 
Και το πρωί, προς έκπληξη όλων και προς δόξα του Αγίου Νικολάου, ο ετοιμοθάνατος νέος, που βρισκόταν σε κώμα, έδειξε σημάδια βελτίωσης της υγείας του, που σύντομα αποκαταστάθηκε τελείως. Και ως επίλογο ο π. Χρυσόστομος είπε:
“Και ο Παναγής, αγαπητά μου παιδιά, που έφτασε τα ογδόντα και τα πέρασε, και υπάρχει ακόμη και αναπνέει, είναι ... ο ομιλών”!