ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

~ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Κυριακή του Ασώτου

η δική μας Κυριακή.

Το φευγιό, μακριά από την αγκάλη Του Κύρη

για ταξίδια μακρινά κι απατηλά,

για όνειρα που μοιάζουν εφιάλτες

γιατί δεν έχουν Θεό.

Για στράτες χωρίς πυξίδα

έρμαια του πονηρού και αδηφάγου θηρίου.

Κυριακή του Ασώτου

η δική μας Κυριακή.

Πλανεμένοι, πένητες, ταλαίπωροι ανθρωπίσκοι,

αναζητήσαμε την φτώχια του πλούτου

την ασκήμια του ωραίου,

προσκυνήσαμε νέα είδωλα, γλεντήσαμε,

πορνεύσαμε, ξενυχτήσαμε...και λοιπόν;

Κουφάρια βρώμικα, σκιάχτρα

που πάνω τους ασελγούν σαρκοβόρα πτηνά.

Κυριακή του Ασώτου

η δική μας Κυριακή.

Μαμωνάς, το λίκνισμα της μοιχαλίδας,

ο ήχος των τριάκοντα αργυρίων,

πορνεία, μοιχεία, λαιμαργία, βόρβορος,

νιόκτιστα Σόδομα, 

ξενύχτια δίχως προσευχή,

TV, μέθη, κραιπάλη...και λοιπόν;

Κυριακή του Ασώτου

η δική μας Κυριακή...

(Το παραπάνω ποίημα, βρίσκεται στην πρώτη μου ποιητική συλλογή ''ΑΜΠΕΛΟΣ'' η οποία εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2009).

~Κυριάκος Δοσαράς