Η ζωή εν τάφω.

Η ζωή εν τάφω.

Κρατικό νοσοκομείο. Ένας ξεχασμένος θάλαμος με ανθρώπους διαφόρων ηλικιών. Ασθενείς με άμεση προσδοκία θανάτου. Στοιβάζονται εκεί όχι λόγο κοινής ασθένειας, άλλωστε η έλλειψη διαγνωστικών μέσων αφήνει στο επίπεδο της μαντείας την εξακρίβωσή της, πάρα λόγω κοινού τέλους. Βραχύβια νοσηλεία, γιατί πάντα σε αυτόν το θάλαμο το εξιτήριο το παίρνεις ανταλλάσοντας το με την τελευταία σου πνοή. Εκεί και πολλά παιδιά. Βαριές παιδικές ανάσες, αγνοία κινδύνου, αδιαφορία για το θάνατο. Ζητούν μόνο να ζήσουν ως παιδιά, αδιάφορο το πολύ ή το λίγο. Μοιράσαμε για άλλη μια φορά παιχνίδια και μπλοκ ζωγραφικής. Δύσκολα συναισθήματα. Μεγάλη η μαθητεία κοντά τους. Να αδιαφορείς για το αναπόφευκτο και να χαίρεσαι επειδή ένα πρόσωπο είναι κοντά σου, έστω για λίγο.



Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης