Κάποια άλλη ημέρα, πήγε στον Πατέρα Ευμένιο ένας Ιερεύς για να πάρη την ευχή του.

Κάποια άλλη ημέρα, πήγε στον Πατέρα Ευμένιο ένας Ιερεύς για να πάρη την ευχή του. Ο Παππούλης ήταν άρρωστος, στο κρεβάτι, μόλις είχε βγει από το νοσοκομείο.

Πριν προλάβει ο Ιερεύς να καθήση, του είπε:

- Πήγαινε στο Ιερό, βάλε το Πετραχήλι μου, πάρε τα Άγια Μυστήρια και πήγαινε να μεταλάβης τον τάδε (είπε το όνομά του) στο τάδε κτίριο, στον τάδε όροφο του νοσοκομείου.

Ο Ιερεύς έκανε ακριβώς ό,τι του είπε ο Παππούλης. Βρήκε έναν ετοιμοθάνατο νεαρό, ο οποίος ανέκτησε για λίγο τις αισθήσεις του, έκανε με δυσκολία τον σταυρό του, άνοιξε το στόμα του και μετέλαβε.

Ύστερα ο Ιερεύς είπε στην μητέρα του νεαρού, που τον διακονούσε:

- Είχατε ειδοποιήσει τον Πατέρα Ευμένιο, τον Εφημέριο του νοσοκομείου, να έλθη να κοινωνήση το παιδί σας, αλλά επειδή δεν μπορούσε ο ίδιος να έλθη, λόγω της ασθένειάς του, έστειλε εμένα.

Εκείνη απήντησε, ότι ο γιος της είχε εκφράσει την επιθυμία να κοινωνήση, αλλά δεν είχαν προλάβη να ειδοποιήσουν τον Πατέρα Ευμένιο, διότι ο γιος της είχε πέσει ήδη σε κώμα.

Ο Ιερεύς, στην απορία του, ποιός είχε ειδοποιήσει τον Πατέρα Ευμένιο, ρώτησε και την νοσοκόμα. Εκείνη είπε, ότι δεν είχε πάρει εντολή από κανένα, να μιλήση στον Ιερέα για να κοινωνήση ο νεαρός.

από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος: ''Π. Ευμένιος, ο Ποιμήν ο καλός και Θαυματουργός''.