Τα κεράσματα που αυξομειώνονταν, η αυθάδης κυρία και ο π. Ευμένιος που χαμογελούσε!

Τα κεράσματα που αυξομειώνονταν, η αυθάδης κυρία και ο π. Ευμένιος που χαμογελούσε!

Κάποια φορά, που ο Πατερούλης είχε μοιράσει όλα τα κεράσματα που είχε και δεν απέμενε τίποτε για να προσφέρη στον επόμενο επισκέπτη, μία κυρία τον παρατήρησε με κάποια αυθάδεια:

- Τώρα, που μοίρασες ό,τι είχες για κέρασμα, έτσι και έρθη ένας άνθρωπος, τι θα τον δώσης;

Ο Πατερούλης δεν της απάντησε, απλώς χαμογέλασε.

Εκείνη την στιγμή, χτυπάει την πόρτα ένας νεαρός και ρωτά:

- Γέροντα, μπορώ να μπω;

Ο Γέροντας απαντά:

- Να ‘ναι ευλογημένο, έλα, έλα μέσα.

- Μισό λεπτό, απαντά ο νεαρός.

Και σε λίγο ξανάρχεται, φέρνοντας ένα τεράστιο κουτί, που έπιασε όλο το τραπέζι του Πατερούλη.

- Τα στέλνει ο τάδε, του λέει.

Πήρε την ευχή του το παλληκάρι και έφυγε.

Άρχισε τότε η κυρία να του λέη:

- Μμ, να δω τι θα τα κάνης τώρα τόσα κεράσματα.

Ο Πατερούλης δεν της απάντησε και πάλι. Απλώς χαμογέλασε. Σε λίγη ώρα ξανακτυπά η πόρτα και εμφανίζεται ένας άλλος νεαρός λέγοντας:

- Πάτερ, είναι ευλογημένο;

- Πέρασε, πέρασε, του απαντά.

- Ένα λεπτό, γιατί έχουμε έρθη με ένα πούλμαν να πάρουμε την ευχή σας, γιατί ξεκινάμε εξετάσεις, του λέει ο νεαρός.

- Να ‘ναι ευλογημένο, να ‘ναι ευλογημένο, απαντά ο Πατερούλης!

από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος: ''Π. Ευμένιος, ο Ποιμήν ο καλός και Θαυματουργός''.

https://www.facebook.com/390281255149985/photos/a.390287301816047/660821871429254/?type=3&theater