Τον επισκεπτόμουν κάθε ΠΑΣΧΑ από το 2010. Είχε μάτια μικρού παιδιού στην καθαρότητα. Από το 1945 στο Όρος δεν βγήκε στον κόσμο ποτέ. Με τα ίδια ρούχα όλα αυτά τα χρόνια, βλέπω τα κουρέλια που έδενε τα γόνατα του γιατί είχε οστεοαρθρίτιδα και πονούσε πολέμια χρόνια του πήγα osteoflex για τα γόνατα του και ένα μαύρο μπουφάν για το κρύο του χειμώνα.
Την επομένη
χρόνια τα βρήκα άθικτα εκεί που τα είχα τοποθέτηση. Τέλεια ακτημοσύνη και αδιαφορία
για κάθε γήινο, άνθρωπος αληθινά ελεύθερος 70 χρόνια μόνος με παρέα την Παναγιά
και τους Αρχάγγελους όπως μου έλεγε. Το κομποσκοίνι του πάντα στο χέρι,'' να σηκώνεις
τα χέρια ψηλά και να λες την ευχή'' με συμβούλευε. Τον Οκτώβριο του 2017 μετακόμισε
στον Παράδεισο. Ας έχουμε την ευχή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου