Η ιστορία που θα πω είναι δύσκολο να την πιστέψω αλλά την είδα. Και επιπλέον, αυτό που συνέβη δεν μου φαίνεται παράξενο. Αλλά για αυτό αργότερα.

 

Η ιστορία που θα πω είναι δύσκολο να την πιστέψω αλλά την είδα. Και επιπλέον, αυτό που συνέβη δεν μου φαίνεται παράξενο. Αλλά για αυτό αργότερα.

Αυτό συνέβη πριν από τρία χρόνια. Ο παππούς πήγαινε συνέχεια στον ναό μας, το όνομά του ήταν Αλεξέι Μιχαήλοβιτς Γκορόκοφ. Πριν από 15 χρόνια πέθανε η γυναίκα του, και από τότε ζούσε μόνος του. Η Μεγάλη Σαρακοστή πλησίαζε, ο Αλεξέι Μιχαήλοβιτς έχασε το μυαλό του και πήγε στο νοσοκομείο της περιοχής. Δυστυχώς οι γιατροί δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα. ′′ Πέθανε ο Αλεξέι Μιχαήλοβιτς ",- έτσι μας είπαν οι γιατροί και κηρύξαμε τον θάνατο.

Ο νεκρός μεταφέρθηκε στο Almetyevsk, στο νεκροτομείο της πόλης. Ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα, ο παθολόγος παρατήρησε ξαφνικά ότι το σώμα... παρουσιάζει σημάδια ζωής. Έστειλε επειγόντως τον Αλεξέι Μιχαήλοβιτς στην εντατική - και την επόμενη μέρα ο παππούς ήρθε στον εαυτό του. Και μετά ζήτησε να καλέσει τον ιερέα να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει.

Ήδη μετά το μυστήριο της Εξομολόγησης και την αποδοχή των Ιερών Μυστηρίων του Χριστού, ο Αλεξέι Μιχαήλοβιτς μοιράστηκε με τον ιερέα όσα είδε μετά τον ′′ θάνατό ′′ του. Και είδε τη γυναίκα του Μαρία, που σιωπηλά τον κοίταξε και έφυγε. Την επόμενη στιγμή ο Alexey Mikhailovich είδε πολλούς ανθρώπους στην άκρη ενός τεράστιου λάκκου που καίει. Οι άνθρωποι έπεφταν εκεί κατά εκατοντάδες. Υπήρχαν κραυγές και βάσανα παντού. Ξαφνικά δύο νεαροί με λευκά ρούχα εμφανίστηκαν και είπαν: ′′ Είναι πολύ νωρίς για να είσαι εδώ. Πήγαινε και μετανοήστε. Έχετε τρεις μέρες ", και μετά από αυτό ο Αλεξέι Μιχαήλοβιτς ξύπνησε στο νεκροτομείο.

Και μια μέρα αφότου ο ιερέας έλαβε την εξομολόγηση του, μας είπαν ότι πέθανε ο Αλεξέι Μιχαήλοβιτς - και ήταν ήδη ένας πραγματικός θάνατος. Τρεις μέρες μετά το ασυνήθιστο όραμα μου.

Αργότερα μίλησα με την κόρη του και μου είπε μια ιστορία ότι ο πατέρας, όντας πολύ νέος, δούλευε ως φορέας υπό το NKVD και μετέφερε αιχμαλώτους στην εξορία. Σε έναν παγωμένο χειμώνα, κάλυψε  μια ηλικιωμένη καταπιεσμένη καλόγρια, που ήταν λίγο ντυμένη και παγωμένη. Τότε ο πατέρας  την κάλυψε με το τούλι του, και της  έσωσε τη ζωή. Σε ευγνωμοσύνη, η καλόγρια υποσχέθηκε να προσευχηθεί γι ' αυτόν.

Η κόρη ήταν σίγουρα-και είμαι σίγουρος-ότι ήταν σύμφωνα με τις προσευχές της που δόθηκε αυτές τις τρεις ημέρες ο Αλεξέι Μιχαήλοβιτς. Να μετανοήσει να κοινωνήσει - και να πάω στην αιώνια ζωή ως αληθινός Χριστιανός.

Αυτό που συνέβη κατά τη Μεγάλη Νηστεία μου φαίνεται συμβολικό. Άλλωστε η νηστεία είναι περίοδος προσευχής, μετάνοιας και καλών πράξεων. Και ακόμη και ο θάνατος υποχωρεί για καλές πράξεις, σύμφωνα με την εντολή του Θεού, για να μας δώσει χρόνο στη μετάνοια.

Jerey Dmitry Konychev, ο πρυτανευτείς της Εκκλησίας της Μεσολάβησης της Παναγίας,

c. c. Άνω Ακτάς (Ταταρστάν)

Η δημοσίευση της πύλης Thomas. Ρου