Η ιστορία ενός ταξιδιού στη Ρώμη

 

Η ιστορία ενός ταξιδιού στη Ρώμη

Ο ταξιδιώτης ταξίδεψε στη Ρώμη και επισκέφθηκε το περίφημο Μουσείο του Βατικανού. Όταν επέστρεψε από το ταξίδι, οι γνωστοί συγκεντρώθηκαν στη θέση τους και ζήτησαν να μοιραστούν τις εντυπώσεις τους. Δεν διακρίνεται από ευγλωττία, ο ιδιοκτήτης μίλησε αργά και απλώνει τα λόγια του. Ρωτήθηκε:

- Πες μου, είδατε τις τοιχογραφίες του Μιχαήλ Άγγελο;

- Λοιπόν ...

Η κόρη του ταξιδιώτη  μπορούσε να τον σταματήσει:

- Ο μπαμπάς λέει ότι είναι όμορφοι.

- Και πες μου, ποια είναι η εντύπωση σας για τους πίνακες του Leonardo da Vinci και του Raphael;

- Ξέρεις, εε ... εε.

Η κόρη και πάλι παρενέβη στη συζήτηση:

- Ο μπαμπάς λέει ότι είναι υπέροχα.

"Όχι, εε ... ε, με συγχωρείτε, ήθελα ... εε ... να πω ότι εε ... εκείνη την εποχή, αυτές οι αίθουσες ήταν ... εε ... κλειστές".

Μαρκ. 7,7          μάτην δὲ σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας ἐντάλματα ἀνθρώπων.

Μαρκ. 7,7                 Ανώφελα δε και χαμένα με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίες που είναι εντολαί ανθρώπων και όχι ιδικαί μου.

Μαρκ. 7,8          ἀφέντες γὰρ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ κρατεῖτε τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, βαπτισμοὺς ξεστῶν καὶ ποτηρίων, καὶ ἄλλα παρόμοια τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε.

Μαρκ. 7,8                 Διότι σεις αφήσατε την εντολήν του Θεού και κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων, δηλαδή πλυσίματα κανατιών και ποτηριών και άλλα πολλά τέτοια και παρόμοια τηρείτε”.