«Τα Χριστούγεννα του έτους 1998, την παραμονή, εργαζόμουν μέχρι αργά στον φούρνο μου.
Πήγα στο σπίτι μου πολύ κουρασμένος και ξάπλωσα να κοιμηθώ.
Η γυναίκα μου είπε να ντυθούμε και να πάμε στην Εκκλησία, για την αγία ήμερα των Χριστουγέννων.
Εγώ αρνήθηκα, λόγω της κούρασης.
Η γυναίκα μου στενοχωρήθηκε και απεφάσισε και αυτή να μην πάη Εκκλησία.
Ξαφνικά εκείνη την στιγμή, ένα αρκουδάκι (κουκλάκι) που υπήρχε στο άλλο δωμάτιο, άρχισε από μόνο του να τραγουδά, χωρίς να υπάρχη ωρολογιακός μηχανισμός. Συγκλονιστήκαμε και οι δυό μας.
Στην στιγμή ντυθήκαμε και πήγαμε στην Εκκλησία.
Ο Πνευματικός, που ρώτησα στο Άγιον Όρος αργότερα, μου είπε ότι χάρηκε ο διάβολος, που κατάφερε να μας κάνη να μην εκκλησιαστούμε τέτοια μέρα και εκδηλώθηκε αυτή η χαρά του με το τραγούδι, που άρχισε το αρκουδάκι χωρίς να το αγγίξη κανείς».
Ο διάβολος δεν θέλει τον Εκκλησιασμό.
Μαρτυρία Μπέτση Παναγιώτου από το χωριό Κυψέλη Ζακύνθου.
Από το βιβλίο «Ασκητές μέσα στον κόσμο», τόμος Α’, και την ενότητα: «Θαυμαστά και διδακτικά περιστατικά».
Ιερόν Ησυχαστήριον «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής, 2008.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου