Κατά τη διάρκεια της νυχτερινής προσευχής, ο Ηγούμενος Βλάσιος ξαφνικά παγιδεύτηκε στον παράδεισο. Βρέθηκε σε έναν υπέροχο ανθισμένο κήπο. Εκεί είδε τον μοναχό του μοναστηριού του, τον Ευφροσύνο, να κάθεται κάτω από ένα δέντρο σε χρυσό θρόνο. Ο Βλάσιος τον πλησίασε και ρώτησε:
- Είσαι εσύ, Ευφρόσηνε; Τι κάνεις εδώ?
«Διορίστηκα εδώ από τον Θεό ως φύλακας», απάντησε.
- Μπορείς να μου δώσεις κάτι αν σου ζητήσω; - ρώτησε ο γέροντας.
- Μπορώ!
Τότε ο Βλάσιος δείχνοντας τη μηλιά, είπε:
- Δώσε μου, παρακαλώ, τρία μήλα.
Ο Ευφροσύνος πήρε τρία μήλα και τα έδωσε στον ηγουμένο. Ο πρεσβύτερος τα έβαλε στο μανδύα του και αμέσως συνειδητοποίησε - ήταν και πάλι στο κελί του, και υπήρχαν τρία μήλα στο μανδύα.
Σύντομα χτύπησε το κουδούνι για το πρωί. Μετά την θεία λειτουργία, ο ηγούμενος είπε στους αδελφούς να μην φύγουν από την εκκλησία. Βλέποντας τόν Ευφροσύνο , τον ρώτησε:
- Γιέ μου, που ήσουν εκείνη τη νύχτα;
Ο Ευφροσυνος ήταν σιωπηλός. Ο ηγούμενος δεν σταμάτησε να τον ανακρίνει, τότε ο Ευφροσυνος απάντησε:
- Εκεί, αββα, όπου με είδες.
- Πού σε είδα; Ο γέρος ρώτησε ξανά.
Ο Ευφροσυνος απάντησε:
- Εκεί μου ζήτησες τρία μήλα, στον παράδεισο. Και σου τα έδωσα, και δεχτήκατε.
«Αυτά τα τρία μήλα, τα οποία έλαβα στον παράδεισο του Θεού», συνέχισε ο ηγούμενος, δείχνοντάς τους στους αδελφούς, «ο Θεός με έκανε να είμαι εκεί απόψε!
Τα μήλα χωρίστηκαν μεταξύ των αδελφών, και εκείνοι που ήταν άρρωστοι, αφού έτρωγαν τους καρπούς του ουρανού, γινόντουσαν καλά!!!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ Το
βιβλίο του Βασίλι Πολένοφ "Ακτινοβόλοι επισκέπτες. Ιστορίες ιερέων" έτος 1886
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου