Ήμουν παπαδοπαίδι του. Είχα αυτήν την τύχη
στα παιδικά μου ! Ήμουν μέσα στο ιερό και τον βοηθούσα τι να πρωτοθυμηθώ. έκανε πολλά και για το
χωριό του που αγαπούσε τόσο πολύ όσο και σε ανθρώπους. Πάντα βοηθούσε και με
χρήματα από την τσέπη του άπορες οικογένειες.
Εφτιαξε πολλά ξωκλήσια έκανε πολλά καλά
στον τόπο του.... ήταν σε κάποια φάση της ζωής του περίπου 10 χρόνια πριν στο
ΑΧΕΠΑ λόγο καρδιάς εκεί στον ίδιο θάλαμο όμως ήταν και ο παππούς μου ο συχωρεμένος.
μέσα στον θάλαμο είπε τον παππού μου που τον ήξερε :αύριο φεύγω γυρνάω στο
χωριό η παππαδιά είναι άρρωστη έχει πυρετό χωρίς να έχει μιλήσει σε κανέναν.
Όντως η παππαδιά είχε πυρετό αλλά ουδείς
άνθρωπος δεν του το είπε και να το ήξερε κάποιος δλδ.. Ο παππούς μου στο δίπλα
κρεβάτι ήταν. Την επόμενη μέρα ο παπά Αριστείδης έβαλε υπογραφή και έφυγε για
το χωριό. Φεύγοντας και μαζεύοντας τα λίγα πράγματα γυρνάει στον παππού μου και
του λέει : και εσύ σε λίγο θα βγεις από το νοσοκομείο και θα πάει καλά η καρδιά
σου.
Όντως σε 2 μέρες ο παππούς μου ήταν καλά
στην καρδιά και φυσικά έζησε για άλλα 5 χρόνια .Επίσης μαζεύτηκαν οι γιατροί
και του είπαν κάτσε έχεις πρόβλημα με την καρδιά κάτσε να δούμε πως θα πας και
τα σχετικά.
Ο παππά
Αριστείδης γυρνάει και αφού τους άκουσε πολύ προσεκτικά τους λέει : εμένα ο
Θεός και εδώ μπορεί να με πάρει τι και αν είμαι νοσηλευόμενος τι όχι αν θέλει
και στο χωριό μπορεί να με πάρει ....
Το
αφήνω σε Αυτόν λοιπόν .Η παππαδιά μου είναι άρρωστη έχει πυρετό, πάντα
νοιαζόταν για όλους ο παππούλης μας. Θεός να τον ανάπαυση. Άγιος άνθρωπος. Τιμή
μου που τον γνώρισα από κοντά .
Πέτρος Παρπουλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου