Τελικά τίποτα δεν ειναι τυχαίο. Πριν πολλά χρόνια μεταδιδόταν μία εκπομπή κάθε Κυριακή πρωί, το Αρχονταρίκι την οποία δεν παρακολουθούσα. Ενα Σαββατόβραδο κοιμήθηκα με την τηλεόραση ανοιχτή και το πρωι που ξύπνησα είχε αυτή την εκπομπή με προσκεκλημένη μία νεα σχετικά καλόγρια που είχε γράψει ένα βιβλίο για μία άλλη μοναχή, την μοναχή Γαβριηλία. Μου έκανε εντύπωση ο βίος αυτής της μοναχής η οποία είχε μεγάλο έργο με λεπρούς και πολλά άλλα και έγινε τελικά μοναχή κατόπιν καθοδήγησης σε μεγάλη ηλικία. Σκέφτηκα ότι θέλω να αγοράσω αυτό το βιβλίο, το οποίο είχε τίτλο η Ασκητική της Αγάπης. Τα χρόνια πέρασαν και δεν έτυχε να το πάρω ξεχνώντας όμως και τον τίτλο. Μετά απο χρόνια πάω με μια φίλη στο πεδίο του Αρεως (τότε γινόταν εκεί μεγάλη έκθεση βιβλίου) και σκέφτηκα ότι είναι ευκαιρία να αγοράσω και αυτό το βιβλίο. Ομως δεν μπορούσα να θυμηθώ με τίποτα τον τίτλο. Τέλος πάντων, περνοδιαβαίναμε τους πάγκους, αγοράσαμε κάποια βιβλία, έψαχνα τους τίτλους μήπως θυμηθώ κάτι, όμως φευ τίποτα. Κάποια στιγμή στεκόμαστε σε έναν πάγκο και συζητάμε για ένα βιβλίο. Τότε έρχεται μία κυρία πίσω μου και μου λέει: "Ξέρετε ποιο βιβλίο είναι επίσης πολύ ωραίο? Η ασκητική της αγάπης". Επαθα πλάκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου