Σε
ορισμένες εποχές του έτους, οι Ευσεβής έρχονταν συχνότερα στην Άλμπα Ιούλια.
Ανακοινώθηκε ότι βρισκόταν στην περιοχή και πολλοί άνθρωποι πήγαιναν στον
Καθεδρικό Ναό για να τον συναντήσουν.
Μια
μέρα, ο σύζυγός μου συνάντησε τον Ευσεβή στην αυλή του καθεδρικού ναού και του
είπε για το κοριτσάκι μας ότι έκλαιγε πολύ εύκολα. Ο ευσεβής άνδρας είπε με
πολύ σταθερό τόνο: "Βάλε ένα σταυρό στο λαιμό του!" Πήγε στο παγκάρι,
του αγόρασε ένα σταυρό κατάλληλο για ένα παιδί ενάμιση έτους και αφού το φόρεσα,
ένιωσα αμέσως το αποτέλεσμα. Ήταν πιο ήρεμη.
Μετά
από λίγο, δεν θυμάμαι για ποιους λόγους, η κοπέλα έμεινε ξανά χωρίς σταυρό στο
λαιμό της. Πέρυσι, τον Ιούλιο, επισκεπτόμουν τον Ευσεβή, συζητούσα μαζί του
διάφορα πράγματα και ζητούσα τη συμβουλή του για τις αποφάσεις που επρόκειτο να
πάρουμε. Δεν πιστεύαμε τότε ότι θα ήταν η τελευταία μας συνάντηση μαζί του.
Κάποια
στιγμή, αναφέραμε το γεγονός ότι το κοριτσάκι μας είναι αρκετά ταραγμένο και
ανήσυχο. Ο ευσεβής άνδρας μας ρώτησε: "Του βάλατε σταυρό στο λαιμό;"
Απαντήσαμε ότι είχε κομποσκοίνι στο
χέρι, αλλά επανέλαβε: «Ναι, αλλά έχει στο λαιμό; Το έχει? " Απάντησα ότι μόνο ο
σύζυγός μου έχει (είχε λάβει σταυρό ακριβώς από τον Ευσεβή - αυτόν της
φωτογραφίας) και στη συνέχεια μας είπε έντονα: «Φορέστε τα! Και να το έχεις κι
εσύ! »
Ήταν
η δεύτερη φορά που μας τράβηξε την προσοχή στη σημασία του σταυρού ως όπλου
άμυνας ενάντια στον εχθρό. (ΜΟΥ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου