«Κύριε Ιησού, γνωρίζεις πολύ καλά πόσο μεγάλη είναι στην εποχή που ζούμε η ανάγκη του βλέμματος Σου, της φωνής Σου.
Γνωρίζεις ότι ένα μόνο βλέμμα Σου μπορεί να αναστατώσει τις ψυχές μας και η φωνή Σου μπορεί να μας βγάλει από την ακαθαρσία της ζωής μας!
Το γνωρίζεις καλλίτερα από μας, ότι η παρουσία Σου είναι απαραίτητη στην γενιά αυτή, που δεν γνωρίζει την αγάπη Σου, τον λόγο Σου.
Σε παρακαλούμε όχι για να δούμε το πρόσωπο Σου, όπως το είδαν οι Γαλιλαίοι, ούτε για να χαρούμε την χαρά των ματιών Σου, ούτε με τον τρελό εγωισμό να Σε νικήσουμε με την παράκληση μας.
Δεν ζητάμε να σε δούμε με την δόξα της δεύτερης φανέρωσης Σου, να ακούσουμε τις σάλπιγγες των αγγέλων και όλη την άλλη λειτουργία της τελευταίας ημέρας του κόσμου, της Δευτέρας Παρουσίας Σου, ούτε ζητάμε την λάμψη του προσώπου την ώρα της Μεταμόρφωσης Σου-- το ξέρεις, είμαστε τόσο μικροί για να έχουμε μια τέτοια απαίτηση.
Εσένα θέλουμε πάνω απ’ όλα, γυμνό από τα μεγαλεία Σου αυτά, μόνο εσένα θέλουμε, όχι την μορφή Σου—δεν είμαστε άξιοι-- αλλά το πληγωμένο Σώμα Σου με το ένδυμα του κηπουρού, όπως Σε είδε η Μαρία, του οδοιπόρου, όπως Σε είδαν ο Λουκάς και ο Κλεόπας, του ψαρά, επαίτη, όπως Σε είδαν οι επτά ψαράδες Απόστολοι.
Θέλουμε να μας δουν τα μάτια Σου εκείνα που διαπερνούν ταν σάρκα μας, να ακούσουμε τα λόγια Σου εκείνα που θεραπεύουν την πληγωμένη μας ψυχή-- αυτά τα μάτια που ματώνουν την ψυχή σαν πέφτουν πάνω της, αυτά τα λόγια που της μιλούν με τόση τρυφερότητα!
Θέλουμε να ακούσουμε την φωνή Σου, που ταράσσει τους δαίμονες και μαγεύει τα παιδιά!
Αυτό το εσωτερικό θαύμα θέλουμε, όχι τα άλλα τα εξωτερικά...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου