Την περίοδο που συνέβαιναν όλα αυτά τα γεγονότα, ο Γέροντας βρέθηκε σε κατάσταση θεοεγκατάλειψης: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες!» Ταυτόχρονα, τα πνευματικά του τέκνα μαρτυρούν ότι στη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου ο Γέροντας Εφραίμ είχε τόση Χάρη, που όλος ευωδίαζε. Ό,τι άγγιζε ο Γέροντας, άρχιζε να ευωδιάζει κι εκείνο. Όταν ο Γέροντας εξομολογούσε τα παιδιά, τους σκέπαζε με πετραχήλι τα κεφάλια και τα μαλλιά τους ύστερα ευωδίαζαν μερικές μέρες. Άγγιζε το χαρτομάντηλο, άρχιζε να ευωδιάζει το χαρτομάντηλο. Ευωδίαζαν τα ρούχα του, τα σκουφιά. Όσο πιο δυνατοί ήταν οι πειρασμοί τόσο πιο αισθητή ήταν η ευωδία. Ο Θεός είχε αποκαλύψει στον Γέροντα, καθώς και στα πνευματικά τέκνα του, ότι τα έργα του Γέροντα είναι ευάρεστα στον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου