Υπήρχε μια περίπτωση στη μνήμη μου.

 

Υπήρχε μια περίπτωση στη μνήμη μου.

Μια γυναίκα πήγε στην εκκλησία μας να προσευχηθεί. Εκείνη την εποχή ήταν πάνω από σαράντα ετών. Σεμνή, ήσυχη, καλή. Συχνά προσευχόταν μπροστά από την εικόνα των Αγίων Πέτρου και Φεβρωνίας με τα λόγια: "Ας είναι το θέλημα του Θεού για μένα ..." Κάθε φορά, επικοινωνώντας με τον ιερέα, παραπονέθηκε, ότι οι σύγχρονοι άνδρες είναι πολύ αναποφάσιστοι, και ντρέπεται να γνωρίσει, κάποιον ειδικά αφού είναι σε τέτοια ηλικία, αν και θέλει τόσο οικογένεια, και παιδιά. Μοιράστηκε με τον εξομολογητή της ότι προσευχόταν ο Κύριος να την βοηθήσει . Και τότε μια μέρα έφερε τον γαμπρό με τα λόγια: "Ο Κύριος εκπλήρωσε την προσευχή μου".

 

Η σύγχρονη κυρία, ταξιδεύει στην πόλη με αυτοκίνητο, και κάπου στο δρόμο για το σπίτι είχε ένα ατύχημα ακριβώς στο φανάρι. Ένας μεσήλικας και ευχάριστος άντρας βγήκε από το αυτοκίνητο με το οποίο συγκρούστηκε. Δεν οργίσθηκε, όπως συμβαίνει συνήθως όταν οι άντρες βλέπουν μια γυναίκα να οδηγεί, αντίθετα, προσέφερε βοήθεια, παραδέχτηκε ότι έφταιγε, ξεπέρασε το όριο ταχύτητας. Είμαι έτοιμος να βοηθήσω στην επισκευή του αυτοκινήτου. Συναντηθήκαμε, καλέσαμε την τροχαία. Πήγαν στο καφέ να περιμένουν.

 

Η αστυνομία που έφτασε δεν μπορούσε να βρει τα θύματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή αυτό το ζευγάρι, αφού είχε εγκαταλείψει τα αυτοκίνητά του, κάθισε χέρι, χέρι και μιλούσε χωρίς να σταματήσει.

 

Μόνο όταν άκουσαν τον επίμονο ήχο της σειρήνας επέστρεψαν στα αυτοκίνητά τους. Τώρα ο ενορίτης μου είναι άνω των 50 ετών και με τον σύζυγό της κατάφεραν να γεννήσουν τρία όμορφα παιδιά. Και οι δύο λένε ότι ένας χρόνος περνάει τρεις. Μου φαίνεται ότι αν ένα άτομο προορίζεται να παντρευτεί, ας είναι υπομονετικό και προσθέτει: «Το θέλημά σου να γίνει», ο γάμος θα πραγματοποιηθεί.

 

Αρχιερέας Alexy Kruglik