"Έλα παιδάκι μου, να σου δείξω το σπίτι σου..." είπε ο Μητροπολίτης Ιερόθεος Βουής στο μικρό Γερασιμάκη και παίρνοντάς τον από την αγκαλιά του πατέρα του, τον ξενάγησε στο μητροπολιτικό μέγαρο.
Ο πατέρας του, ο Σπύρος Φωκάς, ήταν εκεί με άλλα μέλη της εκκλησιαστικής χορωδίας.
Αυτό το συμβάν συχνά μας διηγόταν η Αναστασία Βανδώρου, ηλικιωμένη γυναίκα, που ο π. Γεράσιμος φρόντιζε.
Αυτός ο λόγος, όπως και η πρόρρηση του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη μας έδινε μια βεβαιότητα για το αποτέλεσμα της εκλογής ... Μόνο που η ενθρόνιση έγινε στον Ουρανό ...
Πέρισυ τέτοια μέρα έγραφα:
Ο Δεσπότης μας έχει καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους!
Αυτά έγραφα πριν λίγο καιρό και ό,τι περίμενα με τη βοήθεια του Θεού θα γίνει.......
Τον π. Γεράσιμο μόνο τον ακολουθεί κανείς....
Περιμένω “Μονοκλησιά” και πάλι στον Άγιο Γεράσιμο με κοσμοσυρροή στην ευωδιαστή κοιλάδα του αυτή τη φορά για Ενθρόνιση ώστε να κλείσει ο κύκλος που άρχισε την Κυριακή του Θωμά πριν 20 χρόνια με την χειροτονία του Γεράσιμου Φωκά εις Ιερομόναχο και Αρχιμανδρίτη.
“Μωσῆ, Μωσῆ· ... μὴ ἐγγίσας ᾧδε, λῦσον τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν Σου· ὁ γὰρ τόπος ἐν ᾧ σὺ ἕστηκας, γῆ ἁγία ἐστι·”
΄
Έτσι άρχισε το λόγο του που ανέβαζε τις ψυχές στα ουράνια, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια ένα χελιδόνι δεν έπαψε να πετάει χαρούμενο μέσα στο ναό.
Και ο Κεφαλληνίας Σπυρίδων με σταθερή και δυνατή φωνή μεταξύ άλλων είπε και αυτό τον αδιαμφισβήτητο λόγο:
“Δεν έχω γνωρίσει μέχρι τώρα ιερωμένο που να έχει τέτοια υπακοή και αγάπη στον Επίσκοπό του 'εις τύπον και τόπον Χριστού' ”.
Και όταν κανείς είναι κουρασμένος και διψασμένος διαβαίνοντας μέσα από τις λεωφόρους, τους δρόμους και τα μονοπάτια του ορθολογισμού και της θρησκευτικής θεωρίας, εδώ στέκει και λέει:
Μα ποιος είναι αυτός; Αυτόν τον ακολουθείς.
Και τον ακολουθήσαμε!
Και ταπεινά μας καταδέχθηκε και εμείς δεν είπαμε
“ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς” ...
Την πρώτη φορά σε γεύμα μαζί του, δύο από τη μεγάλη μας παρέα είχαμε διαβάσει το βιβλίο
“ Η Θεοτόκος “ του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού και με ενθουσιασμό λέγαμε ό,τι αποκομίσαμε, περιμένοντας τον έπαινο του
π. Γεράσιμου.
Τότε τον ακούμε να λέει:
“Θεέ μου, συγχώρα μας”.
Κεραμίδα και σιωπή!
Τώρα διάβασα ότι κάποιος πήγε στον Άγιο Σιλουανό και του είπε:
“Γέροντα, διάβασα τους Πατέρας”.
Ο Άγιος Σιλουανός, διαβλέποντας την ελλοχεύουσα κενοδοξία του, είπε:
“Δεν έκανες τίποτα σπουδαίο.
Αυτό που έχει σημασία είναι να βάλεις την αγάπη του Χριστού στην καρδιά σου”.
Έτσι μιλούν οι Άγιοι, οι οδηγοί του Ουρανού,
και τον π. Γεράσιμο μόνο τον ακολουθεί κανείς!
Ο π. Γεράσιμος είναι κορυφαίος καθηγητής στην πνευματική ζωή.
Σε ένα, λοιπόν, καταπληκτικό καθηγητή, που
οι διατριβές του είναι νηστείες από τα παιδικά
του χρόνια, τριήμερα χωρίς ψωμί και νερό, σαραντάρια, αγρυπνίες, ελεημοσύνη, αγάπη
ηια το Χριστό και τον άνθρωπο, είναι έξυπνο να μαθητεύει κανείς, να ακολουθεί, να γνωρίζει,
να εμπνέεται και να αγαπά. Και για όσους τον έβλεπαν χωρίς να τον γνωρίζουν, --γιατί αν πραγματικά τον γνωρίσει κανείς, δεν μπορεί
παρά να τον αγαπήσει -- αυτός είναι ο δρόμος.
Και ο Δεσπότης μας έχει καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους!
(Ας με συγχωρησει ο συνταξας το άρθρο
Που δεν ξερω το ονομα του να το προσθέσω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου