ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ.
Μία από τις τελευταίες ημέρες, το ημερήσιο αποστολικό ανάγνωσμα ήταν το παρακάτω.
Το κείμενο του Αποστόλου Παύλου: «Νεκρώσατε τά μέλη υμών τά επί της γης» (Κολ. γ΄).
«Aδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρεία, δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.»
Ο απόστολος Παύλος ΔέΝ απευθύνεται σε μοναχούς και μοναχές, αλλά στους χριστιανούς κατοίκους της πόλεως των Κολοσσών. Ποιοί ήταν οι Κολασσαείς φαίνεται και στο εν Χώναις θαύμα (6η Σεπτεμβρίου)
Είδατε τί τους λέει στην επιστολή; Μήπως πρέπει και σαν άνθρωποι αλλά κυρίως ως χριστιανοί να ξαναδιαβάσουμε και να μελετήσουμε τα γραφόμενα;
Νεκρώστε τα μέλη, και συνεχίζει, έρχεται η οργή του Θεού. Δηλαδή αυτές οι πράξεις επιφέρουν την οργή του Θεού. Σήμερα, αύριο, άγνωστο.
Και όμως σήμερα, βλέπετε και ακούτε τί γίνεται. Συγκλονίζεται πάλι η πατρίδα μας από δημόσιους λόγους και δημόσια θεάματα και δημόσιες, αν και κρυφές, πράξεις.
Ακούς στον δρόμο παλιόλογα, βλέπεις παιδιά να ασχημονούν και λες δεν έχουν γονήδες;
Να πώ μία ιστορία.
Σαν πνευματικοί, επιτρέπεται, επιβάλλεται θα τολμούσα να πω, να χρησιμοποιούμε το «υλικό» των εξομολογήσεων. Δεν επιτρέπεται όμως να φανερώνουμε τα πρόσωπα..
Λοιπόν, παλαιότερα εξομολόγησα ένα κορίτσι δεκατριών ετών με ... -ακούστε-τέσσερεις εκτρώσεις. Την πρώτη σε ηλικία εννέα ετών. Ακριβώς όπως το διαβάζετε.
Ξεπροβοδώντας αυτό το πληγωμένο περιστεράκι, έπεσε στην αγκαλιά μου και έκλαιγε με λυγμούς. -Μην κλαις, παιδί μου. Σε συγχώρησε ο Θεός. -Αχ, πάτερ μου, δεν καλίω από λύπη, από αγάπη κλαίω. Κάθε βράδυ που έβγαινα, ο μπαμπάς μου με έλεγε να διαλέγω τον εραστή, και όταν γυρνούσα η μαμά μου με περίμενε και με ρωτούσε να την πω τις εμπειρίες μου.
Ναι, αλήθεια, ακριβώς όπως το διαβάζετε.
Νους του Θεού αφιστάμενος ή κτηνώδης ή δαιμονιώδης καθίσταται, λέει η Αγία Εκκλησία μας.
Και μην αρχίσετε να λέτε ότι και οι παπάδες τα κάνουν. Το πατερικό λόγιο δεν αναφέρεται σε επαγγέλματα, πατρίδα ή φύλο. Νους αφιστάμενος του Θεού, λέει. Όλα από τον νου ξεκινούν και εκεί επιστρέφουν σαν τύψεις και σαν ενοχές.
Και μην αρχίσετε να επικαλείστε τις αρχές, το ήθος και την εξουσία. τα ανθρώπινα τρεπτά, ρέπουν προς το χώμα και την λάσπη.
Αδελφοί και αδελφές, έρχονται Χριστούγεννα.
Ας εξομολογηθούμε. Είναι το καλύτερο δώρο στο Βρέφος. Το είπε στον Άγιο Ιερώνυμο τον Βηθλεεμίτη.
Το ασκητικό φρόνημα της αγίας εκκλησίας είναι: έπεσες; σήκω, εξομολογήσου, τακτοποιήσου και προχώρα.
Ο Θεός όλους μας περιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου