«Αν στολίζω το σπίτι μου με τα πιο όμορφα και ακριβά στολίδια, αλλά δεν δίνω αγάπη, είμαι απλώς ένας συνηθισμένος διακοσμητής.
Και αν δούλευα σαν σκλάβος στην κουζίνα και έφτιαχνα δεκάδες πιάτα, θα κανόνιζα το τέλειο γεύμα - σαν ειδικός, αλλά δεν δίνω αγάπη, είμαι απλά ένας συνηθισμένος μάγειρας.
Κι αν κάλαντα έλεγα στα ορφανά, και τάιζα ένα ολόκληρο γηροκομείο και τους έδινα όλη μου την περιουσία, αλλά δεν δίνω αγάπη, δεν με ωφελεί.
Η αγάπη δεν δίνεται μόνο σε αυτούς που είναι σε θέση να την προσφέρουν ως αντάλλαγμα, αλλά δίνεται σε αυτούς που δεν μπορούν να την επιστρέψουν.
Η αγάπη περιμένει τον άντρα της με ένα χαμόγελο στα χείλη. Η αγάπη σταματά να μαγειρεύει για να ακούσει το παιδί της. Η αγάπη σταματά να στολίζει για να καλέσει τους γονείς της. Η αγάπη δεν ζηλεύει το σπίτι του γείτονα, δεν καυχιέται για το όμορφα στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Η αγάπη ακούει κάθε κάλαντα, , δεν μιλάει με μίσος και δεν σκέφτεται το κακό.
Η αγάπη δεν χαίρεται όταν το τραπέζι είναι γεμάτο με εκλεκτά πιάτα, αλλά χαίρεται όταν το σπίτι είναι γεμάτο αγαπημένα πρόσωπα.
Η αγάπη ξέρει ότι τα χρόνια που περνούν δεν είναι απλώς ένα πάρτι και ένα επιλεγμένο γεύμα, αλλά μια ευχαριστήρια προσευχή για τις χαρές που πέρασαν και τις ευλογίες που θα έρθουν.
Η αγάπη τους υποφέρει όλους, τους πιστεύει όλους, τους υπομένει όλους. Η αγάπη δεν πέφτει ποτέ.
Το tablet θα καταστραφεί, τα κοσμήματα θα χαθούν, τα ρούχα θα είναι ξεπερασμένα, αλλά δίνοντας αγάπη θα διαρκέσουμε».
(Πατήρ Χρυσόστομος Φιλιπέσκου - «Ζήσε όμορφα, συγχώρεσε στον χρόνο και αγάπησε αληθινά!»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου