Σχετικά με τον εντοπισμό του τόπου ταφής του προπάτορος Αδάμ .

Σχετικά με τον εντοπισμό του τόπου ταφής του προπάτορος Αδάμ .

 Oι περισσότεροι Ορθόδοξοι Xριστιανοί , όταν προσκυνούμε  τη Σταύρωση του Σωτήρος Hμών Ιησού Χριστού, δίδουμε προσοχή στην εικονογραφία αυτής της εικόνας, δηλαδή, στο κάτω μέρος, κάτω από τη βάση του Σταυρού του Γολγοθά, που  απεικονίζονται παραδοσιακά ένα κρανίο και δύο σταυρωμένα οστά.

Και η ίδια η λέξη חֶבְרוֹן "Hebron" πηγαίνει πίσω στη ρίζα που αποτελείται από τα γράμματα Het, Bet, Resh . Από τα ίδια γράμματα σχηματίζονται οι λέξεις har, khibur κ.λπ. Όλοι τους είναι κοντά σε νόημα και σημαίνουν : "ένωση". Δηλαδή, αποδεικνύεται ότι το Kiryat Arba είναι ένα μέρος όπου ενώνονται τέσσερα ζευγάρια (στα εβραϊκά אַרְבַּע «arba» - τέσσερα). Έτσι, η Χεβρώνα καθιερώθηκε αρχικά στο μυαλό των Ισραηλιτών ως η «πόλη των Προπατόρων».

Το Βιβλίο του Ζοχάρ επιβεβαιώνει τις ιστορίες και τις εβραικές  παραδόσεις , αναφέροντας πώς ο προπάτορας Αδάμ, μετά την εκδίωξή του από τον Κήπο της Εδέμ, κάποτε πέρασε και αναγνώρισε το φως του Παραδείσου στο φως που αναβλύζει από τη σπηλιά. Συνειδητοποίησε ότι υπάρχει ένα τούνελ εδώ που συνδέει τον γήινο κόσμο μας και τον από πάνω κόσμο, ένα τούνελ μέσω του οποίου οι προσευχές μας ανεβαίνουν στον Θεό και οι ψυχές εισέρχονται στην Αιωνιότητα μετά το θάνατο του σώματος. Ως εκ τούτου, ο Αδάμ κληροδότησε να ταφεί μόνο σε αυτό το σπήλαιο.

Η τυπολογική προσέγγιση μεταξύ του Χριστού και του προπάτορα Αδάμ συνεπαγόταν μια προσέγγιση, καθώς και την ταύτιση των ιερών τόπων που συνδέονται με αυτούς. Παράλληλα, άρχισαν να υπάρχουν δύο παραδόσεις, καθεμία από τις οποίες ισχυρίστηκε ότι ο βιβλικός προπάτορας Αδάμ θάφτηκε σύμφωνα με τη μία εκδοχή στη Χεβρώνα και σύμφωνα με την άλλη - στην Ιερουσαλήμ στο όρος Γολγοθά. Επιπλέον, o ευλογημένος και  Άγιος Ιερώνυμος στο σχόλιο της Επιστολής προς Εφεσίους (5:14) εξέφρασε μάλιστα την αμφιβολία ότι ο τάφος του Αδάμ βρισκόταν στον τόπο της Σταύρωσης του Χριστού. Άλλοι εκκλησιαστικοί συγγραφείς ήταν εξίσου επικριτικοί σε αυτήν την εκδοχή. Ο Άγγλος προσκυνητής Zeulf, που επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ την εποχή των Σταυροφόρων, καθώς και ο Ιωάννης του Βίρτσμπουργκ, που περιέγραψε τους Iερούς τόπους στην Παλαιστίνη, οι οποίοι αναμφίβολα γνώριζαν την παράδοση να λατρεύουμε  τον Γολγοθά ως τον τάφο του Αδάμ, ισχυρίστηκε ότι ο Αδάμ θάφτηκε στη Χεβρώνα.

Πώς μπορούν να συμβιβαστούν αυτές οι δύο παραδόσεις; Το φως ρίχνει το απόκρυφο χειρόγραφο «Το Σπήλαιο των Θησαυρών», που χρονολογείται στον 7ο αιώνα. μ.Χ., γραμμένο στα συριακά. Αυτό το χειρόγραφο λέει ότι ο πατριάρχης Νώε έσωσε τα λείψανα του Αδάμ και της Εύας από τον κατακλυσμό και μετά το τέλος του κατακλυσμού θάφτηκαν ξανά στη Χεβρώνα. Ο Πατριάρχης Νώε κληροδότησε μόνο το κρανίο και δύο οστά στον Σημ, τον γιο του, για να ταφεί στην Ιερουσαλήμ, όπου, σύμφωνα με την αρχαϊκή ιδέα, ήταν το κέντρο της γης.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Ταλμουδικές πηγές προσδιορίζουν τον γιο του Νώε τον Σημ και τον Μελχισεδέκ, βασιλιά του Σάλεμ, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο (στην αρχική γλώσσα מלכי-צדק «Malki-Tzedek» σημαίνει «ο δίκαιος βασιλιάς μου» ή «δίκαιος βασιλιάς», που σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές δεν μπορεί να είναι σωστό όνομα). Λοιπόν, αν συγκρίνουμε τα χρόνια ζωής του Σήμ και του Αβραάμ, τότε μπορούμε να δούμε ότι ο Σήμ θα μπορούσε πραγματικά να ζήσει στην εποχή του Αβραάμ, γεγονός που κατέστησε δυνατή τη θρυλική συνάντησή τους μετά τη νίκη του Αβραάμ επί του συνασπισμού των μοναρχών της Μεσοποταμίας.

Και αυτό το γεγονός επιτρέπει μια υπόθεση σύμφωνα με την οποία ο Σήμ επιβεβαίωσε προσωπικά στον Αβραάμ, αφενός το γεγονός της επιστροφής μετά τον Κατακλυσμό των λειψάνων του Αδάμ και της Εύας στο ταφικό σπήλαιο του Mαχλεπά και αφετέρου τη μεταφορά , σύμφωνα με τη θέληση του πατέρα του, Πατριάρχη Νώε, το Kρανίο και δύο οστά στην αρχαία Σάλεμ (Ιερουσαλήμ), όπου εγκαταστάθηκε μετά τον κατακλυσμό. Έτσι, εξηγεί το αρχαίο όνομα του όρους  "Γολγοθάς", το οποίο στα εβραϊκά ακούγεται σαν " Chug second-years " (גוּלגוֹלֶת), που σημαίνει "κρανίο". Κατά συνέπεια, οι δύο παραδόσεις δεν έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους - καθώς τάφηκε στη Χεβρώνα, το κρανίο  του προπάτορα Αδάμ μεταφέρθηκε στην Ιερουσαλήμ και τάφηκε στο μέρος όπου αργότερα θα σταυρωθεί ο Κύριος Hμών  Ιησούς Χριστός, του οποίου το αίμα έπεσε στα λείψανα του  βιβλικού προπάτορoς  Aδάμ  (  Ανατολή-δύση-άρκτος-μεσημβρία )  και θα ξέπλυνε το προπατορικό αμάρτημα.

Στην πραγματικότητα, αυτό το ελάχιστα γνωστό συριακό απόκρυφο εξηγεί πώς η εικονογραφική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας πήρε την εικόνα του κρανίου και των οστών στη βάση του Σταυρού του Γολγοθά.

Σήμερα, στην εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ, στον πλαϊνό βωμό της Σταύρωσης στον βράχο, μπορούμε να δoύμε μια σχισμή (συνέπεια του σεισμού που συνόδευσε τον θάνατο του Σωτήρος ημών ), κατά μήκος της οποίας το αίμα του  Υιού του Θεού, σύμφωνα με την Παράδοση, αφού ανέβηκε στο κρανίο του προπάτορα Αδάμ, έπλυνε την αμαρτία του πρώτου ανθρώπου. Ήταν εδώ, ακόμη και την εποχή των Σταυροφόρων, στον Ναό της Αναστάσεως σε αυτόν τον χώρο που το παρεκκλήσι καθαγιάστηκε προς τιμή του προπάτορος Αδάμ.

(  Θόλος πάνω από τον τάφο του Αδάμ εντός του Τεμένους  της Χεβρώνας )   .