Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Η 24η Δεκεμβρίου παρουσιάζει πολύ ενδιαφέροντα λειτουργικά χαρακτηριστικά, που όμως κάπως μας μπερδεύουν. Αφ' ενός. η παραμονή της Γεννήσεως είναι το αποκορύφωμα της ελπίδας και της προσμονής Του. Αφ' ετέρου, οι ακολουθίες αυτής της μέρας μας αναγγέλλουν ήδη τη Γέννηση ως γεγονός: όχι μόνο ζητούμε με θέρμη την έλευση Του. αλλά ήδη η Εκκλησία μάς δίνει τα ευαγγελικά αναγνώσματα της εορτής. Αυτή η ανάμειξη των δύο στοιχείων - μετάνοια μέσα στην προσμονή και ταυτόχρονα αναγγελία του αναμενόμενου γεγονότος σαν να έχει ήδη πραγματοποιηθεί - εξηγείται από το παιχνίδι διαφόρων ιστορικόλειτουργικών παραγόντων μάλλον παρά ως σκόπιμα αποφασισμένο σχέδιο με παιδαγωγικό σκοπό. (Το ίδιο παρατηρείται εξάλλου και το Μέγα Σάββατο.) Αυτό που έχει σημασία είναι πώς θα αξιοποιήσουμε αυτή τη διπλή σημασία της 24ης Δεκεμβρίου. Το γεγονός ότι. ήδη από την παραμονή των Χριστουγέννων ακούμε να διαβάζονται τα αγιογραφικά αναγνώσματα και να ψάλλονται οι ύμνοι της Γεννήσεως, δεν καθιστά άχρηστη τη χαρούμενη προσευχή της 25ης Δεκεμβρίου. Αντίθετα, προετοιμάζει και διευκολύνει αυτή την προσευχή.
Οι ακολουθίες της παραμονής είναι μακρύτερες από εκείνες της εόρτιας ημέρας. Κατά τη διάρκεια τους ακούμε βιβλικές διηγήσεις για τη Γέννηση πολύ λεπτομερέστερες από αυτές που θα ακούσουμε την επομένη. Με τον τρόπο αυτό, η Εκκλησία έχει ήδη βάλει ενώπιον μας ένα πανόραμα από τα περιστατικά της Γεννήσεως - κάθε λεπτομέρεια - έχει αναφερθεί ένας πλήρης πίνακας έχει δημιουργηθεί στη διάνοια μας. Τη μέρα των Χριστουγέννων, η Εκκλησία δεν επανέρχεται σε όσα έχει ήδη πει· υποτίθεται ότι τα γνωρίζουμε και τα έχουμε στοχαστεί. Οι ακολουθίες της εορτής είναι συντομότερες και στρέφουν την προσοχή μας σε κάποια μόνο σημεία, δίνοντας μας την ευκαιρία να γευθούμε τους ως πνευματικούς καρπούς λόγους ζωής που ήδη γνωρίζουμε. Η 24η Δεκεμβρίου είναι μια προετοιμασία, μια διδασκαλία, ένα εγκώμιο που «υποδέχεται» το γεγονός. Η 25η είναι το πλήρωμα, η καρποφορία, το εγκώμιο που το επιστέφει.
Το πρωί της 24ης Δεκεμβρίου, οι «κανονικές Ώρες» μετονομάζονται σε «Βασιλικές» και τελούνται με ιδιαίτερη επισημότητα. Κάθε Ώρα περιλαμβάνει, πέρα από τους ψαλμούς και τα τροπάρια, ένα ανάγνωσμα από την Παλαιά Διαθήκη, μια περικοπή από τον Απόστολο και μία από το Ευαγγέλιο.
Κατά την Πρώτη Ώρα διαβάζεται απόσπασμα από τον Προφήτη Μιχαία σχετικά με τη Βηθλεέμ, τη μικρή πόλη από την οποία «εξελεύσεται ο άρχων του Ισραήλ».
Προφητείας Μιχαίου τὸ Ἀνάγνωσμα
(Κεφ. 5,1-3)
Tάδε λέγει Κύριος· Καὶ σὺ Βηθλεὲμ οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ μὴ ὀλιγοστὸς εἶ ἐν χιλιάσιν Ἰούδα· ἐκ σοῦ γάρ μοι ἐξελεύσεται τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ Ἰσραὴλ, καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ' ἀρχῆς, ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος. Διὰ τοῦτο δώσει αὐτοὺς ἕως καιροῦ τικτούσης, τέξεται· καὶ οἱ ἐπίλοιποι τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ ἐπιστρέψουσιν ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ. Καὶ στήσεται, καὶ ὄψεται, καὶ ποιμανεῖ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν ἰσχύϊ Κύριος, καὶ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ ὀνόματος Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ὑπάρξουσι· διότι νῦνμεγαλυνθήσονται ἕως ἄκρων τῆς γῆς.
Το αποστολικό ανάγνωσμα μας θυμίζει ότι «Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς Προφήταις, ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Υἱῷ» Το Ευαγγέλιο περιγράφει την αμηχανία του Ιωσήφ και το αγγελικό μήνυμα που τον καθησύχασε.
Την Τρίτη Ώρα, ένα κείμενο του προφήτη Βαρούχ διακηρύσσει ότι ο Θεός «ἐπὶ τῆς γῆς ὤφθη καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη». Στο αποστολικό ανάγνωσμα ο Παύλος δηλώνει στους Γαλάτες ότι «ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν... Ἐλθούσης δὲ τῆς Πίστεως, οὐκ ἔτι ὑπὸ παιδαγωγὸν ἐσμεν... Ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε». Και η περικοπή του Ευαγγελίου διηγείται τη Γέννηση του Χριστού στη Βηθλεέμ και την προσκύνηση των Ποιμένων.
Την Έκτη Ώρα. ο Προφήτης Ησαΐας προαναγγέλλει τη Γέννηση: «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶλήψεται καὶ τέξεται υἱὸν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουὴλ. Βούτυρον καὶ μέλι φάγεται πρὶνἢ γνῶναι αὐτὸν ἢ προελέσθαι πονηρὰ, ἐκλέξεται τὸ ἀγαθὸν». Η επιστολή του Αποστόλου για μια ακόμη φορά αναφέρεται στην υπεροχή του Ιησού επί των αγγέλων και μας προειδοποιεί πολύ σοβαρά: «πῶς ἡμεῖς ἐκφευξόμεθα τηλικαύτης ἀμελήσαντες σωτηρίας;Το Ευαγγέλιο διηγείται την πορεία και την προσκύνηση των Μάγων.
Την Ενάτη Ώρα, ακούμε τον Ησάία: «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν,... καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ Μεγάλης βουλῆς Ἄγγελος, θαυμαστὸς σύμβουλος, Θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος·...». Το αποστολικό ανάγνωσμα μας δίνει την αιτία της Γίνσαρκώσεως: «ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων, γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ. Ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖςπειραζομένοις βοηθῆσαι.». Το Ευαγγέλιο από τον Ματθαίο διηγείται την αναχώρηση των Μάγων, τη φυγή στην Αίγυπτο και τη σφαγή των νηπίων.
Οι ύμνοι που πλαισιώνουν τόσο τις Ώρες, όσο και τον Εσπερινό είναι ήδη ύμνοι θριάμβου:
Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, τὸ παρὸν μυστήριον ἐκδιηγούμενοι, τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ διαλέλυται, ἡ φλογίνη ῥομφαία τὰ νῶτα δίδωσι, καὶ τὰ Χερουβίμ παραχωρεῖ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς, κἀγὼ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς μεταλαμβάνω, οὗ προεξεβλήθην διὰ τῆς παρακοῆς. Ἡ γὰρ ἀπαράλλακτος εἰκὼν τοῦ Πατρός, ὁ χαρακτήρ τῆς ἀϊδιότητος αὐτοῦ, μορφὴν δούλου λαμβάνει, ἐξ ἀπειρογάμου Μητρὸς προελθών, οὐ τροπὴν ὑπομείνας· ὃ γὰρ ἦν διέμεινε, Θεὸς ὢν ἀληθινός· καὶ ὃ οὐκ ἦν προσέλαβεν, ἄνθρωπος γενόμενος διὰ φιλανθρωπίαν· αὐτῷ βοήσωμεν· ὁ τεχθεὶς ἐκ Παρθένου Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.
Ωστόσο, παρά τη χαρά που την διατρέχει, η παραμονή των Χριστουγέννων δεν χάνει τον χαρακτήρα της μετανοίας. Η νηστεία της ημέρας αυτής θα πρέπει να τηρείται με τρόπο ιδιαίτερα προσεκτικό. Στη Ρωσία υπάρχει το έθιμο να νηστεύουν την 24η Δεκεμβρίου μέχρις ότου φανεί το πρώτο άστρο· μας θυμίζει έτσι και το άστρο που οδήγησε τους Μάγους στη Βηθλεέμ αλλά και τον Χριστό που είναι το φως το αληθινό. Μακάρι αυτή η μέρα να είναι νηστεία και της καρδιάς μας: ας απέχουμε από κάθε σκέψη και κάθε λόγο κακό ή άχρηστο, ας περιμένουμε μέσα σε ατμόσφαιρα ησυχίας και συγκεντρώσεως τον Σωτήρα που έρχεται προς εμάς. Η νύχτα πέφτει. Σε λίγο θα φανεί το πρώτο άστρο, σηματοδοτώντας, κατά το ημερολόγιο της Εκκλησίας μας, την αρχή της νέας μέρας και της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων. Μακάρι μαζί με το πρώτο αστέρι να ανατείλει για μας το φως του Κυρίου μας, κατά τα λόγια του αποστόλου Πέτρου: «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, ώ καλώς ποιείται προσέχοντες ώς λύχνω φέγγοντι εν αύχμηρώ τόπω, εως ου ημέρα διαυγάση και φωσφόρος άνατείλη εν ταΐς καρδίαις ημών».
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Εγεννήθη ο Χριστός ενός μοναχού της Ανατολής ( Lev Gillet) , μετάφραση: Πολυξένη Τσαλίκη
από ιστολόγιο ΜΙΚΡΟ ΩΡΟΛΟΓΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου