Σε μια μικρή πόλη δύο οικογένειες μένουν δίπλα. Μερικοί σύζυγοι μαλώνουν συνεχώς, κατηγορώντας ο ένας τον άλλον για όλα τα προβλήματα και ανακαλύπτοντας ποιος από αυτούς έχει δίκιο. Και άλλοι μένουν μαζί, δεν έχουν καυγάδες, δεν έχουν σκάνδαλα.
Η επίμονη οικοδέσποινα θαυμάζει την ευτυχία της γειτόνισσας και φυσικά τη ζηλεύει. Λέει στον άντρα της:
«Πήγαινε, δες πώς το κάνουν για να είναι όλα ομαλά και ήσυχα».
Ήρθε στο σπίτι του γείτονα, κρύφτηκε κάτω από ένα ανοιχτό παράθυρο και ακούει.
Και η οικοδέσποινα απλώς βάζει τα πράγματα σε τάξη στο σπίτι. Σκουπίζει ένα ακριβό βάζο από τη σκόνη. Ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο, η γυναίκα αποσπάστηκε και έβαλε το βάζο στην άκρη του τραπεζιού, τόσο πολύ που κόντεψε να πέσει. Αλλά τότε ο άντρας της χρειαζόταν κάτι στο δωμάτιο. Έπιασε το βάζο, έπεσε και έσπασε.
- Α, τι θα γίνει τώρα! σκέφτεται ο γείτονας. Αμέσως φαντάστηκε τι σκάνδαλο θα ήταν στην οικογένειά του.
Η σύζυγος ήρθε, αναστέναξε με λύπη και είπε στον άντρα της:
«Συγχώρεσέ με, αγαπητή.
-Τι είναι γλυκιά μου; Αυτό είναι λάθος μου. Βιαζόμουν και δεν πρόσεξα το βάζο.
- Είμαι ένοχος. Έβαλα λάθος το βάζο.
- Όχι, φταίω εγώ. ΤΕΛΟΣ παντων. Δεν θα είχαμε μεγαλύτερη ατυχία.
Η καρδιά του γείτονα πονούσε. Γύρισε σπίτι αναστατωμένος. Η γυναίκα του:
- Κάτι εσύ γρήγορα. Λοιπόν, τι είδες;
- Ναί!
- Λοιπόν, πώς είναι;
«Όλοι αυτοί φταίνε. Γι' αυτό δεν τσακώνονται. Αλλά έχουμε πάντα δίκιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου