Κάποτε ένας μοναχός έπεσε στην αμαρτία. Τότε συγκεντρώθηκαν οι μοναχοί εκείνης της σκήτης και αποφάσισαν να στείλουν κάποιον να καλέσει τον αββά Μωυσή. Όμως δεν ήθελε να έρθει. Τότε ο ιερέας του ερημητηρίου έστειλε έναν μοναχό να τον προσκαλέσει λέγοντας:
«Έλα, Άββα, γιατί ο κόσμος σε περιμένει!»
Τότε ο Άββα σηκώθηκε και αποφάσισε να έρθει. Πήρε μια άδεια τσάντα, τη γέμισε με άμμο και την κράτησε στον ώμο του, περπατώντας προς το Ερημητήριο. Οι μοναχοί του Ερημητήριου, που είχαν βγει να τον συναντήσουν, βλέποντας αυτό το παράξενο, τον ρώτησαν:
«Τι σημαίνει αυτό, άγιε πάτερ;»
Και τους είπε:
- Αυτές είναι οι αμαρτίες μου, που κυλούν πίσω μου και δεν τις βλέπω, καθαρά αλλά τόλμησα και ήρθα σήμερα να κρίνω ξένες αμαρτίες…
Τότε οι μοναχοί που τον άκουσαν δεν είπαν τίποτα άλλο στον αδελφό που είχε πλανηθεί, αλλά τον συγχώρεσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου