Ομιλίες, Βυζαντινοί ύμνοι, Παρακλήσεις, Απολυτίκια, Βιβλία, Βίντεο, Λειτουργικές Κατηχήσεις, Φωτογραφίες, Αγιογραφίες....
Κάποτε ένας από
τους σοφούς ρωτήθηκε: «Τι σας εξέπληξε περισσότερο στους ανθρώπους;»
Απάντησε με
θλίψη: «Οι άνθρωποι κουράζονται από την παιδική ηλικία και βιάζονται να
ενηλικιωθούν, αλλά μετά θέλουν να επιστρέψουν ξανά στην παιδική ηλικία.
Χάνουν την υγεία
τους επιδιώκοντας τον πλούτο και μετά ξοδεύουν αυτά τα χρήματα για να
ανακτήσουν την υγεία τους.
Σκέφτονται το
μέλλον με άγχος, ξεχνώντας το παρόν.
Ζουν σαν να μην
πεθάνουν ποτέ.
Και πεθαίνουν
σαν να μην έζησαν ποτέ.
Μη ζητάς συμβουλές από μένα, ένα φτωχό και άθλιο μοναχό. Δεν έχω την ικανότητα ν’ ατενίσω τα ουράνια ύψη, ούτε να βυθομετρήσω τα θαλάσσια βάθη… Δεν έχω την ευφυΐα ν’ ανοίξω δρόμους σε ορμητικά ποτάμια, ούτε να χτίσω φράγματα σ’ ανοιχτές λίμνες… Δεν έχω τη δυνατότητα να μετρήσω τα πέρατα του κόσμου, ούτε να κατανοήσω τους νόμους του σύμπαντος…
Δεν έχω την πρόθεση ν’ αλλάξω όλους τους ανθρώπους, ούτε τη φιλοδοξία να εξαλείψω από τον κόσμο το κακό… Ούτε μ’ αυτή, ούτε μ’ εκείνη, ούτε με κάποιαν άλλη γνώση ή ικανότητα έχω προικισθεί εγώ, ένας αγροίκος και αναίσθητος αμαρτωλός, που τίποτα καλό δεν κάνει.
Μόνο το λόγο του Θεού και τις συγγραφές των Πατέρων μπορώ να συστήσω σ΄ εκείνους που λαχταρούν ν’ ακούσουν και να υπακούσουν – σ’ εκείνους που διψούν για σωτηρία. Από επιστολή ανώνυμου ρώσου μοναχού, 16ος αι. (διασκευή)
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ Ι.Μ.ΠΑΡΑΚΛΗΤΟY
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου