Το Πάσχα του αγίου Γεωργίου Καρσλίδη στη φυλακή

 

Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης έγινε δόκιμος μοναχός στη Γεωργία στα 9 του χρόνια και στις 20 Ιουλίου 1919 στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής εκάρη μοναχός με το όνομα Συμεών. Λέγεται ότι κατά την ώρα της κουράς του, οι καμπάνες της Μονής ηχούσαν από μόνες τους. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση το μοναστήρι λεηλατήθηκε και καταστράφηκε, κυνηγήθηκε εκεί από το κομμουνιστικό καθεστώς, συνελήφθη, φυλακίστηκε και καταδικάστηκε για την πίστη του σε θάνατο, ως «εχθρός του λαού».

Συνελήφθησαν κι οι μοναχοί της μονής.

Τους έκλεισαν σε υγρή και σκοτεινή φυλακή, όπου ήταν αναγκασμένοι να ξαπλώνουν σε μία σανίδα κάτω ακριβώς από την οποια αναδύονταν οι οσμές ακαθαρσιών από διερχόμενο υπόνομο.

Ο ηγούμενος της Μονής δεν άντεξε. Υπέκυψε και πέθανε μέσα στη φυλακή. Τον μοναχό Συμεών (το μοναχικό όνομα του οσίου Γεωργίου) τον διαπόμπευσαν κάποια μέρα στους δρόμους και τον περιέφεραν δεμένο και χωρίς ρούχα, φωνάζοντας ειρωνικά γι’ αυτόν: «Να ο προφήτης!».

Μία νύχτα του Πάσχα ζήτησαν άδεια να εκκλησιαστούν οι κρατούμενοι κληρικοί και δεν τους επέτρεψαν. Τότε προσευχήθηκαν θερμά όλοι μαζί στον Αναστηθέντα Χριστό να τους ενισχύσει. Όταν έψελναν το »Χριστός Ανέστη» σείσθηκε η φυλακή και άνοιξαν οι θύρες από μόνες τους. Από τον θόρυβο που δημιουργήθηκε έτρεξαν όλοι οι κάτοικοι της πόλεως να δουν τι συμβαίνει. Έβλεπαν τρεις ιερές μορφές να βαστούν τον Τίμιο Σταυρό, να περιφέρονται κυκλικά πάνω από τη φυλακή, ψάλλοντας το »Κύριε ελέησον». Η θεοσημεία αυτή διήρκεσε όλη τη νύχτα, ώστε την είδε όλος ο συγκεντρωμένος λαός της πόλεως. Μόλις χάραξε η αυγή έπαψε αυτή η ουράνια οπτασία.

Σόλωνος Νινίκα » Οι νέοι μάρτυρες της Ρωσικής Εκκλησίας.