Μία από τις πιο όμορφες εικόνες
στην ζωή ενός ιερέα
είναι όταν έρχονται
η Μάνα με την κόρη(ή τον υιό) αγκαλιά
να Κοινωνήσουν τον Χριστός μας.....
Πόσο τις χαίρομαι και τις θαυμάζω
τούτες τις μητέρες.....
Πρόσωπα που η κούραση
σωματική-ψυχική δεν τα σκιάζει.....
(τι έχουν τραβήξει
μέχρι να τα φέρουν στην Εκκλησία
μα και μέσα σε αυτή
από το κυνήγι
για να μην κάνουν καμιά ζημιά....
χώρια τις καυστικές παρατηρήσεις
των ''νηπτικών΄΄ γιαγιάδων-
των οποίων παρεμπιπτόντως
παιδιά-εγγόνια βρίσκονται
στον πίνακα silver alert της ενορίας.....)
Μήτε τους κλέβει το χαμόγελο απ' τα χείλη.....
Και σαν τούτη(η Μεταλαβιά)
γίνεται απ' αρχής(της Βάπτισης)
βλέπεις μία ηρεμία..... μία ιεροπρέπεια
και από το ίδιο το βρέφος....
σαν σου λέει
''γνωρίζω Ποιον μεταλαμβάνω.....''
Περνάνε τα χρόνια
και ο Χριστός ''μεγαλώνει'' μέσα τους.....
Σκηνώνει στα ''στήθια''
τούτης της ευλογημένης φαμίλιας
ευδοκιμεί και φέρει καρπούς γλυκύτατους.....
Όποιος τους έχει γευτεί
δεν λησμονεί τούτη την γεύση
όσες πίκρες κι αν κερνάει
τούτος ο κόσμος και ο άρχων αυτού......
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου